Zaterdag vertrok de EVC colonne via een omweg naar Wherevogels, op papier een lastige tegenstander vanwege de positie in de ranglijst, en eerdere uitslagen.
Deze vrees werd ook bewaarheid na het startsignaal van de scheids.
Zoals altijd bij Wherevogels (ongeacht welk team) werd er fysiek behoorlijk fel gespeeld, en we moesten hier even een tandje bijschakelen.
Toch werden we niet overclassed, Wherevogels kon niet echt een vuist maken tegen ons middenveld en verdediging. Ze hadden wel een snelle voorhoede speler, en een potige laatste man die menig EVC aanval verijdelde.
Er speelde ook één meisje bij Wherevogels die fysiek haar mannetje stond, maar daar tegenover stond onze Faye dus dat kwam helemaal goed..
Het grootste gedeelte van de wedstrijd speelde zich eigenlijk op het middenveld af.
De voorhoede van Wherevogels combineerden echter nét iets beter als wij, en zo kwam het dat na een minuut of 15 toch als eerste de bal in ons net belandde, 1-0.
Of zij nog in de overwinningsroes zaten of wij vleugels kregen is nog niet duidelijk, maar direct van de aftrap kwamen wij in de aanval en enkele minuten later was het Ryan die de gelijkmaker aantekende, 1-1.
Rust, tijd voor een limootje en een goed gesprek..
Na de rust bleef het wedstrijdbeeld hetzelfde, geen van beide partijen kon de overhand nemen. Dus bleef het spel zich concentreren rond de middencirkel.
Achteraf zou het scoreverloop ongeveer hetzelfde zijn in deze helft, na een minuut of 10 in de tweede helft was het toch weer Wherevogels dat ons doel als eerste vond, 2-1.
En, net als in de eerste helft, scoorde we binnen enkele minuten weer de gelijkmaker, Jordy zette de teller weer op 2-2. Dit werd tevens de eindstand.
Goed gespeeld jongens, twee keer tegen een achterstand aankijkend de draad weer oppakken is goed.
Volgende week thuis bekeren, fijne vakantie!
Peter
(PS: er is gewoon trainen in de vakantie)