RODA’23 VR1 – EVC VR1 3-6 (0-3)
Een uitwedstrijd tegen de hekkensluiter met mooi weer en op een zeer slecht bespeelbaar veld. EVC nam meteen het initiatief en dat leidde tot veel balbezit en kansen. Op een klein slippertje na, waarvan de spits van de gastvrouwen niet wist te profiteren, werden nagenoeg geen kansen weggegeven. De defensie met Viola Kemper, Melissa Sluiman, Roos de Groot en Brenda Eeltink stond als een huis en ook de opbouw was prima verzorgd. Het duurde dan ook niet lang voordat EVC de score opende. Een mooie pass van Marieke van Straaten werd gevolgd door een bekeken balletje van Selma Evrengün langs de uitkomende keepster en dat bood Vérouschka Petrovic de kans om simpel de 0-1 binnen te schuiven. Even later was het wederom Vérouschka die in balbezit kwam, met een mooie beweging twee verdedigsters van zich afschudde en de keepster het nakijken gaf, 0-2. Ook het steeds ver mee opkomen van middenvelders Milly Eeltink en Nikki Pletinckx zorgde ervoor dat de Amstelveensen onder druk bleven staan. Ook een paar prachtige voorzetten en corners van Irene Tol leverden gevaar op, maar hieruit werd niet gescoord. Niet ver voor de thee wist Selma vanaf links met een schitterende boogbal de doelvrouw te verrassen, 0-3.
De tweede helft bood een zelfde spelbeeld en al vrij snel leek dit duel definitief beslist te zijn nadat Vérouschka simpel het net vond, 0-4. Maar dat zou even anders uitpakken. De voor Brenda ingevallen Debby van den Berg liet even haar directe tegenstander aan haar aandacht ontsnappen, waardoor een man meer situatie ontstond waar RODA gretig van profiteerde, 1-4. Niet veel later was de communicatie niet optimaal en werd er te laconiek verdedigd. Dit leverde de volgende simpele en onnodige tegentreffer op, 2-4. Maar EVC herpakte zich snel en stelde meteen orde op zaken. Het volgende Edammer doelpunt was er een uit het boekje en kwam uit de categorie “om je vingers bij af te likken”. Een perfecte voorzet van linksbuiten Selma werd op sublieme wijze ingekopt door Vérouschka, die daarmee haar vierde treffer van de middag liet aantekenen, 2-5. Rood/groen wilde meer en dat bleek wel door de aanvallende aspiraties van Debby en de zeer sterk spelende invalster Famke Stuijt uit de MC1. Een mooie solo van Marieke eindigde over het uitgestoken been van een verdedigster en was een zuivere penalty. Maar de Ome Steef van RODA, een stuk jonger, maar met hetzelfde loopvermogen, was ver van de situatie verwijderd. Hij bracht de fluit wel naar de mond, maar besloot er toch niet op te blazen. Ook het loopvermogen van onze Viola is uiteraard wat afgezwakt in de loop de jaren, maar routine, inzicht en rust aan de bal compenseert dat volledig. Een mooi voorbeeld hiervan is dat een hoge bal niet in paniek werd weggewerkt, maar achteloos met het achterhoofd in de veilige handen van keepster Suzan Kaars werd gekopt. Een mooie actie van Famke leverde nog een kans op. Het schot werd echter net op tijd geblokt. Richting het eindsignaal scoorde Selma met een bekeken schot de laatste treffer voor EVC, 2-6. De buit was binnen, de vermoeidheid sloeg toe en dat leverde wat concentratie verlies op. Met een hoge bal vanaf de zijkant wist de rode lantaarn drager Suzan nog een keer te verschalken, 3-6. Een prima zege in deze laatste uitwedstrijd van dit seizoen.
Rolph.