WATERWIJK VR1 – EVC VR1 3-2 (2-2)
De start van het duel in Almere was niet best. Foute keuzes en veel balverlies boden een rommelig schouwspel. Al in de derde minuut profiteerde Waterwijk van onoplettendheid in de Edammer defensie, 0-1. En in de tiende minuut ontstond een zelfde situatie en was keepster Suzan Kaars opnieuw kansloos, 0-2. Maar om de schuld van deze achterstand volledig aan de verdediging te wijten gaat te ver. Aanvallend werd namelijk ook geklungeld, want diverse mogelijkheden om tot een grote kans te komen werden slecht uitgespeeld. Een kwartiertje voor rust zag EVC het licht en het spel werd dan toch het aanzien waard. Achterin zat het nu dicht met Viola Kemper, Melissa Sluiman, Milly Eeltink en Roos de Groot en de jacht op de aansluitingstreffer was geopend. Helaas waren schoten van Selma Evrengün en Vérouschka Petrovic te zwak om de keepster in de problemen te brengen. Na gerommel in de defensie van de gastvrouwen leek Irene Tol te profiteren, maar zij aarzelde te lang. Het leverde wel een corner op. De corner van Vérouschka was goed genomen en de keepster kon niet klemmen, waarna Daniёlle Kalk dankbaar gebruik maakte van de haar geboden kans, 1-2. De zwakke beginfase was vergeten en EVC had weer hoop. Door een lichte blessure moest Nikki Pletinckx het veld ruimen en werd vervangen door Janna Groes. Vlak voor de thee kreeg Irene vrij baan richting het doel. Met een mooie beweging passeerde zij de doelvrouw en uit een nog redelijk lastige positie verdween de bal in de lange hoek, 2-2.
In de tweede helft nam ook Roos met een lichte blessure in de dug-out plaats en haar vervanger was Anne Prinsze uit de jeugd. Anne kwam in de as te spelen, waardoor Melissa uitweek naar de backpositie. Prima spel, zowel aanvallend als verdedigend, van Annet Steinhauzer liet EVC grotendeels het middenveld beheersen en de betere kansen waren dan ook voor groen/rood. Een prima voorzet van Selma werd keurig afgerond door Vérouschka, maar er was buitenspel geconstateerd. Ook ontbrak vaak de echte scherpte, want diverse steekballen om iemand vrij voor de keepster te zetten waren onzuiver of te hard. Een voorzet op maat van Selma bood Vérouschka de kans om bij de tweede paal binnen te tikken, maar de bal ging naast. En na het niet benutten van de mogelijkheden gebeurt bijna in iedere wedstrijd hetzelfde : het doelpunt valt aan de andere kant. Zo ook nu. Waar EVC de iets betere ploeg was en al met twee doelpunten verschil aan de leiding had moeten staan was het een speelster van Waterwijk, die zich vrij eenvoudig vrij speelde en de bal in de rechter bovenhoek dreunde, 3-2. Zowel Anne als Viola schoven om en om door om nog iets te forceren, maar het zou niet meer tot de gelijkmaker komen.
Rolph