EVC VR1 – WATERWIJK VR1 5-2 (2-1)
Er werd een prachtige partij voetbal op de kunstgrasmat gelegd. Twee goed voetballende ploegen, waarbij EVC in defensief opzicht altijd de voetballende oplossing zocht en de gasten uit Almere meestal de bal rigoreus naar voren schoten. Het enige feit dat we onze goed spelende verdediging kwalijk kunnen nemen is dat wij situaties goed in moeten schatten en de bal soms ook gewoon weg moeten peren als dat noodzakelijk is. Arbiter DvS floot een goede pot en liet veel doorgaan, waardoor het een stevig, maar sportief en doelpuntrijk duel werd. EVC opende in de 20e minuut de score. Een mooie pass van Marieke van Straaten werd op waarde geschat door linksbuiten Selma Evrengϋn. Selma legde de bal breed op de goed positie kiezende Irene Tol en gedecideerd benutte zij deze kans, 1-0. Helaas moest linksback Lian Slot de strijd staken vanwege een blessure. Hierdoor verhuisde Janna Groes van het middenveld naar de achterhoede en werd jeugdig invalster en opnieuw prima spelende Nina de Groot als rechtshalf geposteerd. Een kwartiertje later zou op bijna identieke wijze, wederom door Irene, de 2-0 vallen. De in de spits sterk spelende Vérouschka Petrovic liet een ziedend schot van afstand los, maar deze streep suisde rakelings over de lat. Het sterk spelende Waterwijk verdiende ook wel een doelpuntje. Maar door goed verdedigen van Melissa Sluiman, Sanne Zwarthoed, Roos de Groot en Janna en prachtig keeperswerk van Suzan Kaars, leek dit te worden voorkomen. Maar vlak voor de thee wist onze opponent dan toch de aansluitingstreffer te produceren, 2-1.
In de tweede helft was EVC toch wel de betere ploeg en dat werd uitgedrukt in voltreffers. Met wederom een slimme korte pass van Marieke werd onze Bromtol in stelling gebracht en met een lekker schot scoorde Irene haar derde goal, een onvervalste hattrick, en zette daarmee de 3-1 op het scorebord. Omdat Waterwijk overging tot een 1.4.4.2. systeem, schoof Sanne steeds door en hielden wij het middenveld onder controle. Even later leek het duel definitief in het slot gegooid te worden. Met een schitterende knal in de linker bovenhoek maakte Vérouschka er 4-1 van. Een klein misverstand in de verdediging gaf de spits uit Almere de gelegenheid om op ons doel af te stormen en het schot dat volgde was zelfs te machtig voor ons “jonge keepers talent” Suzan, 4-2. Irene had een enorme beuk gekregen van een volslanke den en had ook al genoeg knap voetbalwerk laten zien, dus volgde een publiekswissel. Dit verdienden overigens meerdere, zo niet alle, speelsters. De jeugdige Kim Bakker (onder luid applaus van vader, moeder, tante en oma) betrad het veld als linksbuiten, waardoor Selma naar rechts verhuisde. Overigens zeer leuk om te zien is dat er zeer veel publiek komt kijken bij de VR1, waaronder familieleden, vrienden, vriendinnen, trainers en jongens en meiden uit de EVC jeugdafdeling. En ook de actie foto’s van Robert Petrovic worden enorm op prijs gesteld. EVC ontsnapte nog een paar keer aan een volgende tegengoal. De zeer goed oplettende Roos wist Suzan twee maal op de lijn te assisteren, waardoor wij deze fase zonder schade doorkwamen. Een klein kwartier voor het einde werd de naar binnen trekkende Kim bereikt en met een zeer koelbloedige en strakke diagonale schuiver besliste zij het duel, 5-2. Hierna moest de zeer goed voetballende Daniёlle Kalk gewisseld worden. Het was al een wonder dat zij het zolang volhield na een langslepende lies blessure. Hierdoor kon Elke Oudejans eindelijk weer eens haar opwachting maken en ook Debby van den Berg werd uit haar trainingspak gehesen en werd Nina bedankt voor bewezen diensten. In de slotfase gebeurde niets noemenswaardigs meer en zo boekte EVC, zeer terecht, de eerste zege van dit seizoen.
Rolph