Uitstekend spelend EVC JO11-1 beloont zichzelf niet.

EVC JO11-1 – OFC JO11-1 1-2 voor OFC JO11-1
(4-11-2017, 6e wedstrijd najaarscompetitie, 1e klasse, seizoen 2017-2018)
Voor de 6e competitiewedstrijd van EVC JO11-1 kwam het sterke team van OFC JO11-1 naar Edam. De Oostzaners, waarvan het eerste zondagteam in sneltreinvaart van de 4e klas KNVB naar de 3e Divisie is opgeklommen, hebben ook heel goede selectieteams bij de jeugd. Dat dit treffen een pittig partijtje zou opleveren, lag daarom in de lijn der verwachting. Kon EVC dit keer echt meedoen tegen één van de sterkere teams van de 1e klasse?
Onder leiding van invaller-referee Rolph Meijer (dank, Rolph!) trokken de volgende Roodgroenen ten strijde op het B-veld (voor): Remy Kluft (k), Niek Pistora, Tim Steur, Tim Knegt, Victor Surie, Rayan Morrhabi, Mike Latdorp, Jesse Joosten en Rick van Velden. De voetbalomstandigheden waren wederom uitstekend (we hebben een heerlijk najaar) en beide teams hadden zin om te voetballen. Wat volgde was een spannende wedstrijd op hoog niveau. EVC was minstens gelijkwaardig aan de bezoekers maar moest wel al heel snel een dreun incasseren. Een vrije trap op 20 meter van het doel werd goed ingeschoten maar de EVC stonden als zoutpilaren toe te kijken hoe het leder aan hen voorbij ging. Niemand stak een voet uit terwijl de bal eigenlijk heel eenvoudig te keren was. Dit betekende een volstrekt onnodige 0-1. Maar het pleit voor Edam dat elke speler zich snel over deze achterstand heen zette. EVC nam de touwtjes strak in handen en was het aanvallende en bovenliggende team. OFC voetbalde goed maar de meeste aanvallen van de geelzwarten leverden geen gevaar op voor doelman Remy. De inmiddels zeer goed ingespeelde driemans-defensie met afwisselend Tim Knegt, Victor Surie, Niek Pistora en Tim Steur vormde een onneembare veste voor de tegenpartij. Maar dit viertal (goed gecoacht door Remy) wist ook steeds goed op te bouwen, geduldig zoekend naar de ruimte die de Oostzaners wel moesten weggeven omdat de voorwaartsen (Mike Latdorp, en nu ook steeds beter – Rick van Velden en Jesse Joosten) het veld heel breed hielden. Daardoor kwam er ook ruimte voor de sterke centrale middenvelder Rayan Morrhabi om zijn geliefde diepte- en steekpasses te verzenden. Dit leidde tot kansen maar de OFC-goalie was in vorm. Een combinatie tussen Tim Steur en Mike kreeg een fraai vervolg met een pass op Rick en die testte het houtwerk boven de doelman. Mike kwam nog een keer gevaarlijk door vanaf links, en terwijl de coaches dachten “en nu een puntertje”, lobde hij de bal nét over het doel. In de rust vertelde Mike dat hij juist een punter wilde geven maar dat dit niet lukte omdat zijn standbeen een beetje weggleed op het gladde veld. Kortom: hij had de juiste oplossing in gedachten! Roodgroen had het overwicht en meer kansen dan OFC maar pas vlak voor de pauze wist het de gelijkmaker te scoren. Mike schoot de bal – met een beetje hulp van een Oostzaanse verdediger – tegen de touwen (1-1). Dit was niet de ruststand. Een uitval van de bezoekers werd tot twee keer gepareerd maar de bal werd niet helemaal weggewerkt. Een lichte aarzeling, een slap intikkertje en de onjuiste gedachte dat dit inzetje naast zou gaan, betekende 1-2. In de pauze werd benadrukt dat er uitstekend gespeeld werd en dat gewoon op deze voet doorgegaan moest worden. Maar – in tegenstelling tot de verkeersregel ‘Bij twijfel niet inhalen’ – moet bij twijfel in het veld juist altijd (zelf) ingegrepen worden en niet worden afgewacht of een ander dat zou doen. De 2e helft bracht wederom voetbal van hoog niveau. EVC nam weer het initiatief en voetbalde naar mijn mening ook beter dan de toch sterke tegenstander. Het overwicht leidde tot meer kansen dan in de eerste helft. Mike, Rick en Rayan waren een paar keer de verdedigers te slim (en te snel) af maar voor de doelman waren ze te gehaast en niet koelbloedig genoeg. Voorts schoot Rick steenhard voorlangs, na een solo over rechts knalde Jesse net naast en Rayan legde een vrije trap breed naar rechts naar Victor die kiezelhard inschoot. Een corner van Mike belandde bij Tim Knegt die eveneens een pegel losliet. OFC brak een aantal maal razendsnel uit maar de samenwerking van de EVC-verdedigers was voorbeeldig: een compliment voor Tim, Tim, Niek, Victor en keeper Remy! Maar ook de aanvallers lieten zich niet onbetuigd: ook bij hen neemt het besef per training en wedstrijd toe dat verdedigen onderdeel van ieders taak is. Een compliment voor Mike, Rayan, Jesse en Rick! Uit een nieuwe corner van Mike (nu een boogballetje) raakte Tim Steur de paal. Tot de laatste seconde vocht Roodgroen voor de meer dan verdiende gelijkmaker maar die kwam er niet. Een zeer onverdiende nederlaag was het resultaat maar wat beklijft is een geweldig vechtend en spelend EVC dat de toeschouwers (samen met OFC) waar voor zijn geld gaf! Roodgroen voetbalde uitstekend, heel volwassen en liet zien dat jeugdvoetbal uiterst aantrekkelijk én GOED kan zijn! Bij grote amateurverenigingen als Purmersteijn, Zeeburgia, ADO’20, Volendam, is het niveau natuurlijk een klas beter maar daar kan men kiezen uit een veel grotere vijver of worden al spelers uit de regio gehaald. Een kleine vereniging als EVC moet het echter doen met het voorhanden zijnde materiaal. Dat in ogenschouw nemende wordt er aan de Keetzijde zeer behoorlijk gevoetbald en valt een duidelijke progressie waar te nemen: individueel en collectief. Mannen, een heel groot compliment voor jullie uitstekende spel en mentaliteit! Ga zo door én …. blijf scherp!!
Jan van de Nes