Ons aller stukjesschrijver en hobby weerman Frans had het goed bekeken. Hij voorzag guur, winderig weer (volgens omstanders ook wel waterkoud) met hier en daar een bui. Frans was dus niet in Purmerend aanwezig: Hij zat in z’n gele zwembroekje op het strand van Malaga. Gelukkig konden we hem via de Whatsapp op de hoogte houden van de eerste, in een reeks van 3, cruciale wedstrijden: Uit tegen Purmerend D3. Een concurrent voor de titel, dat was duidelijk. Samen met ons en Purmerland, had ook Purmerend nog maar 3 verliespunten.
We hadden al gehoord van de lange, snelle laatste man van Purmerend, zo iemand die alle gaten dichtloopt, met speels gemak. Waar Vincent 3 stappen deed, nam hij er 1 en kwam nog verder. De verdediging van Purmerend bleek zeker de sterkste schakel in het team. Stond de ‘Lange’ bij Twan, Vincent had een klevertje bij zich, de nummer 15, die het Vincent heel lastig maakte. Ook aan de linkerkant een linksback die, in het eerste bedrijf, Dorus voor de voeten liep. Toch kwamen er wel kansen voor ons, maar ook voor Purmerend. Lars maakte een goede indruk en trad goed op bij twee of drie schoten van afstand van Purmerend. Waleed probeerde van afstand de doelman te verschalken, een goeie poging, helaas keihard op de paal. Het bleek het enige echte wapenfeit verder in de natte eerste helft. Er waren wel mogelijkheden tot kansjes, maar echte gevaarlijk werden beide ploegen niet. Ik denk wel dat we de betere ploeg waren in de eerste helft, maar de brilstand bracht dat bij rust niet tot uitdrukking.
Na de rust was het nog steeds winderig, maar de regen hield op. Gelukkig. We begonnen de tweede helft goed. Veel druk naar voren, duels winnen en proberen die bevrijdende treffer te scoren. Het geloof in de overwinning bleef en onze jongens streden voor elke meter. Halverwege de tweede helft stoomt Coen voorwaarts, een prima rush door het midden en hij geeft de assist op Twan die met links uithaalt, oog in oog met de keeper. 0-1! Je zag bij iedereen de opluchting: we hadden de verdediging van Purmerend te pakken! Maar de marge is minimaal, 1 tegenstootje en het kan zomaar weer gelijk staan. Toch lieten we dat niet gebeuren. Goed om te weten is dat Lars de tweede helft ook in de kleedkamer had kunnen achterblijven. Welgeteld geen één schot op doel, dat mag best een pluim zijn voor onze verdediging, die scherp bleef. Ook voorin bleef men scherp. Dat resulteerde in een kadootje van de Purmerendgoalie, waar Twan dankbaar gebruik van maakte. De keeper riep los, zijn verdedigers liepen al weer rustig voorwaarts, toen de keeper op de een of andere manier de bal liet schieten. Twan was goed doorgelopen en kon de bal in het lege doel schuiven. 0-2 met nog 3 minuten te gaan. Dit geven we niet meer weg, ook niet toen de lange laatste man zijn positie verliep om voorin nog wat te forceren. Het hielp Purmerend niet, de 3 punten gingen mee naar Edam!
Goed gespeeld mannen! Volgende week de kraker tegen Purmerland D1! Zet ‘em op!