EVC Edamse Voetbal Club
EVC E1 – Zeeburgia E4 (3-2, rust) 3-3
(28-3-2015, 4e wedstrijd voorjaarscompetitie seizoen 2014-2015)
Een onstuimig weekend stond ons te wachten maar de spelers van EVC E1 en Zeeburgia E4 hadden mazzel want tijdens hun ontbijtwedstrijd was het weliswaar fris maar lieten regen en wind nog verstek gaan. Kortom, het waren aangename omstandigheden om te voetballen.
EVC E1 kende personele problemen daar Jordy Butter nog herstelt van zijn gebroken arm en Jur Bakker op trainingskamp was met atletiek. Met een gedecimeerde voorhoede en zonder wissels trad EVC E1 aan met ‘de volgende 11 (…)’: Tom de Graaff (a), Joep van Gog, Tristan Brommersma, Timo de Waart, Alan Sier, Joey Treuren en Ryan de Wit.
Tegenstander was de E4 van Zeeburgia. De E4 … maar daarin moeten we ons niet vergissen want dit zijn de beste 1e-jaars van de Amsterdammers, spelers die volgend jaar in de E1 zullen spelen tegen onder meer AJAX E1 in de hoogste hoofdklasse. Zeeburgia is een gerenommeerde amateurvereniging die zich specialiseert in het opleiden van uitstekende jeugdspelers die vervolgens bij bosjes uitwaaieren over tal van betaald voetbalverenigingen als AJAX, AZ en FC Volendam.
Moest Roodgroen het ditmaal stellen zonder wissels, de Zeeburgianen hadden liefst zes wisselspelers meegenomen. Dat gegeven bood een extra interessant aspect aan deze kraker tegen de koploper: zou de vermoeidheid EVC opbreken of was het spelen in een vaste formatie (in tegenstelling tot de vele wissels bij Mokum) juist een voordeel?
Edam was gewaarschuwd voor de tegenstander want die had zijn twee wedstrijden ruim gewonnen: onder meer van FC Amsterdam E1 waar de E1 van verloren had. Roodgroen kende echter een bliksemstart: na 7 minuten stond het al met 3-0 voor. Ryan scoorde al heel snel 1-0 en na een door de doelman geblokt schot van Joey tikte hij ook 2-0 tegen de touwen. Even later ontfutselde Ryan de bal van een verdediger en schoot koel raak (3-0). Een hattrick in 7 minuten door Ryan: grote klasse! Toch gaf deze stand geen aanleiding om de zaak makkelijk op te nemen want het was – hoe tegenstrijdig misschien ook – ook duidelijk dat Zeeburgia goed kon voetballen. En dat bleek want zo’n vijf minuten later bracht het de achterstand terug tot 3-1. Aan die goal ging twijfel in de EVC-defensie vooraf. De wedstrijd was nu in evenwicht. Beide teams speelden fris van de lever en vol op de aanval en gaven elkaar geen duimbreed toe. In een heel hoog tempo werd aanval na aanval opgezet: dan weer door EVC en daarna weer door Zeeburgia. Een tweede weifeling van Roodgroen zorgde voor de aansluitingstreffer (3-2). Dat was ook de ruststand. In de pauze gaven de coaches als belangrijkste verbeterpunt het volgende aan. In het verkeer is het motto: bij twijfel niet inhalen. In het voetbal geldt echter: bij twijfel niet afwachten maar actie ondernemen! In Helft Twee had het Thuisteam dat beter begrepen. Ook de 2e helft was het een boeiend gevecht waarbij het Vollgas Fussball van Borussia Dortmund naar de kroon gestoken werd. Beide ploegen kregen kansen maar slechts Zeeburgia wist te scoren. Omdat enkele spelers te veel aandacht hadden voor de bal en te weinig voor de tegenstander kon een Amsterdammer scoren (3-3). Mannen, laat dat een les zijn: je moet altijd én de bal én je tegenstander tegelijkertijd kunnen zien! Na de gelijkmaker bleven de teams initiatief nemen en proberen om de winnende treffer te scoren. E en Z kregen kansen om de zaak af te maken maar dat lukte niet. Een meeslepend gevecht eindigde zo in een terecht gelijkspel. De grote winnaar was het publiek dat waar voor zijn geld kreeg! Mannen, jullie hebben je huid duur verkocht en jullie verdienen een groot compliment voor jullie wedstrijdinstelling en karakter! Heel goed gedaan!
Jan van de Nes