Volendam E2 – EVC E1 (1-1, rust) 4-2 voor Volendam E2
(3-10-2015, 3e competitiewedstrijd seizoen 2015-2016)
De coaches Hans Karregat en Robert Heuser hadden het al verteld bij mijn terugkeer uit Madagascar: de E1 boekt duidelijk progressie. In de derby tegen koploper Volendam E2 mocht ik dit zelf ervaren.
Het was een gok om dit seizoen met de E1 in de hoofdklasse gaan spelen. De meeste spelers voetbalden vorig seizoen met de E3 in de 3e klasse en drie 1e-jaars E1-ers spelers speelden toen in de F1 in de 2e klasse. De overgang naar de hoofdklasse bij de E-pupillen is dan heel groot. Daarbij komt dat alle andere teams met alleen maar 2e-jaars spelen. Voorts is het wennen aan een groter veld (doelen op de 16 meterlijn) en is de speelduur 2×30 minuten (in de andere klassen bij de E-tjes 2×25 minuten). De reden van de overstap naar de hoofdklasse is het trachten te verkleinen van de overgang naar een heel veld bij de D-pupillen.
De afgelopen weken heeft de E1 zich snel aangepast aan de wetten van de hoofdklasse. De ruimtes zijn groter, het spel gaat sneller, het is nog meer van belang de posities bezet te houden en bij balverlies moet iedereen meeverdedigen. Hans en Robert spraken over progressie, hoe zou het gaan in De Derby op het Dorp?
Onder zeer aangename omstandigheden (zon, heerlijk fris, geen wind) begonnen beide rivalen aan dit treffen. Volendam E2 bestond uit spelers die vorig seizoen in E5 en E6 speelden. De spelers die toen in EVC E3 voetbalden, verloren van het toenmalige E6 van Het Andere Oranje een paar keer met ruime cijfers. Nu was dat anders. Vanaf de eerste balomwenteling was Roodgroen bij de les. Zonder de geblesseerde Sajad Rahimzadeh (beterschap, Sajad!) maar met de inderhaast opgeroepen Jordy Butter (D2) (dank, Rob Bakker en Jordy!) (EVC E2 kon geen spelers leveren aangezien dat team op hetzelfde moment ook tegen hun koploper speelde) startte EVC E1 met: Patrick Wissels (k), Mika Heuser, Niek de Hoop, Koen Berends (defensie), Colin Molenaar, Bink Mulder (middenveld), Charlie Kuiper, Daoud Ikhlifen, Gene Brandt (aanval).
Vanaf het begin was sprake van een snel en intens duel tussen twee teams die elkaar geen duimbreed ruimte gaven. Het was de koploper die na 6 minuten een eerste bres sloeg (1-0). EVC beet van zich af en twee minuten later was de stand weer gelijk. Daoud passte in de diepte naar Gene die sneller handelde dan de verdediging van Volendam, rustig bleef voor de keeper en hard en hoog raak schoot (1-1). Een fraaie treffer! Volendam was daarna het beter voetballende team maar Edam had goed geluisterd naar de adviezen van de coaches en bezette de posities voortdurend goed. Roodgroen was alert en smoorde de meeste aanvalspogingen van de thuisclub in de kiem. Oranjezwart was wel enkele keren dreigend maar de defensie onder leiding van de weer sterk spelende Niek en de zeer betrouwbare doelman Patrick hielden de Volendammers af van meer treffers. Voorin was EVC dreigend via Gene en vooral Charlie. Er kwamen kansjes maar ook Edam wist voor rust niet meer te scoren. In de rust waren de belangrijkste aanwijzingen: goed de posities bezet blijven houden, meeverdedigen (iedereen!), zuiverder passen en voorts moest de verdediging meer aan sluiten richting de middenlinie. De eerste twee adviezen werden prima uitgevoerd, de andere twee redelijk maar daarin zit nog verbetering. Het bleef evenwel een spannende strijd waarin de bezoekers na 5 minuten op voorsprong kwamen: Jordy brak door, leek te scoren, aarzelde enigszins maar Daoud wist zijn voet tegen de bal te plaatsen en het leder over de lijn tegen het net te werken (1-2). Vervolgens bleef de stand een kwartier lang ongewijzigd. Volendam had de overhand maar het weer gedreven spelende EVC gaf geen krimp. Tien minuten voor tijd was het keerpunt in de wedstrijd. Een aanval van Volendam over hun linkervleugel leidde tot een voorzet en een goal (2-2). Een minuut later volgde een ongevaarlijk voorzet die door een EVC-er in vrije positie ongelukkig in eigen doel verwerkt werd (3-2). Roodgroen kreeg echter ook enkele kansen waaruit misschien toch gescoord had moeten worden. Doortastendheid is daarbij het toverwoord. In de slotminuut kopte een Volendamspeler uit een corner steenhard raak (4-2). Een prachtige goal!
Al met al speelde EVC E1 een goede en gedreven wedstrijd waarin het weer liet zien te kunnen aanhaken bij het vereiste niveau in de hoofdklasse. Mannen, de instelling waarmee jullie tot nu toe alle wedstrijden gespeeld hebben en de vertoonde progressie is een compliment waard: bij deze!
Een compliment voor álle spelers en een extra thumps up voor de 1e-jaars Colin en Bink (die met zijn tweeën het belangrijke middenveld bezetten) en Daoud (die zijn rol als spits met een aanstekelijk enthousiasme vervult)!
Zaterdag aanstaande spelen we eindelijk weer thuis na liefst zes (!) uitwedstrijden. Het sterke WSV’30 E1 is de tegenstander. Mannen, laten we deze week weer goed trainen en dan zaterdag aan het thuispubliek laten zien welke progressie jullie boeken. Laten we proberen die stijgende lijn verder uit te bouwen! Heel veel succes en plezier!
Jan van de Nes