Afgelopen zaterdag speelde het competitieduel zich af in Opperdoes, tegen de grens van Medemblik.
We vertrokken voltallig richting Opperdoes, al was Noa geblesseerd aan haar voet en kon niet meespelen.
Gelukkig ging ze wel mee om aan te moedigen.
Bij de warming-up bleek al dat het niet de beste velden waren, het leek wel of die bekende aardappels uit deze streek op het voetbalveld werden verbouwd. Meteen vanaf het begin werd er goed overgespeeld en druk gezet, door de koude polderwind was iedereen goed wakker.
Die gold ook voor de tegenstander, die best weerstand gaf en over enkele leuke voetbalsters bleek te beschikken.
Wij hadden echter veruit het meest overwicht en de wedstrijd werd voor 90% op de helft van Opperdoes gespeeld. Het grootste gevaar van Opperdoes leek van de grensrechter te komen, die te pas en te onpas wild met de vlag liep te zwaaien en de dames steeds in verwarring bracht wat betreft de buitenspel regels.
Ik denk dat het de eerste helft al minstens 0-10 had kunnen staan, als niet bijna al onze aanvallen werden afgevlagd.
Soms terecht uiteraard, maar soms ook een beetje dubieus. Maar goed, de leiding heeft altijd gelijk.. 😉
Over ons voetbal kan eigenlijk weinig worden gezegd, het ging als uit het boekje.
Binnen no time opende Holly de score, en ging meteen maar even door en zette de eerste hattrick (3x scoren achter elkaar in dezelfde helft) voor dit seizoen in de boeken, 0-3 dus.
(“sorry, ik wilde ‘m voorgeven”..”geeft niks joh”)
Femke liet zien dat ze ook het doel wist te vinden, 0-4, en Mei-Lan bracht de ruststand op 0-5.
Een mooie stand om ontspannen aan de limo te gaan.
Nadat iedereen in de rust even iets over de grens, het veld en de slappe bal mocht zeggen, op naar de volgende helft.
De tweede helft was Opperdoes gedesillusioneerd waarschijnlijk, want er werd niet echt weerstand meer geboden.
Onze hardwerkende, stabiele verdediging (Annelinde, Luna, Rachael, Jaimy, Danique) koos positie rond de middenlijn, en verder kwam Opperdoes ook niet.
Keepster Naoual had het bijzonder rustig (lees:niets te doen) en ook de laatste linie had het niet echt druk. Knap om dan toch goed in de wedstrijd te blijven.
Faye dacht ‘wat Holly kan, kan ik ook’ en tekende voor de tweede Hattrick (0-6, 0-7 en 0-8), Zylvie bouwde verder uit naar 0-9, waarna Faye de score naar 2 cijfers bracht, 0-10.
Mei-Lan scoorde 0-11, Anne de 0-12, en Faye zette uiteindelijk de eindstand op het bord, 0-13.
Deze score werd ook mogelijk gemaakt door de het sterke middenveld (Sofie, Femke, Jennifer, Faye, Esmee, Mei-lan), dat de aanvallen goed opbouwde en de juiste mensen aanspeelde.
De voorhoede (Zylvie, Liz, Anne, Holly) bracht vervolgens elkaar in scoringspositie en gaven mooi voor.
Goed om te zien dat (behalve Noa, beterschap..) iedereen weer goed is hersteld van de blessures.
Zie jullie dinsdag weer, bij de training.
Peter