Bij EVC zijn we trots op onze vrijwilligers; wat je ook doet, hoe vaak je het doet, je bent nodig bij onze club en we zijn blij met iedereen. Daarom hebben we de websiterubriek “op de stip” in het leven geroepen. Maak kennis met onze vrijwilliger Harry Dijkman.
- Wie ben je en wat doe je in het dagelijks leven?
Ik ben Harry Dijkman. Ik werk als Jeugd maatschappelijk werker/ambulant hulpverlener bij Spirit. Ik maak deel uit van het jeugdteam Purmerend. Mijn werkzaamheden zijn o.a. het bieden van opvoedingsondersteuning aan (gescheiden) ouders, die door diverse omstandigheden moeilijk hebben met het opvoeden van hun kinderen. Ik begeleid 10 gezinnen met diverse opvoedvraagstukken, wat uiteen loopt van lichte opvoedingsondersteuning tot begeleiding van complexe (v)echtscheidingen, waar het belang van het kind vaak ernstig in het gedrang komt. Samen met diverse andere ketenpartners, zoals jeugdbescherming, Politie, jongerenwerkers Lucertis en de GGZ proberen we een zo veilig mogelijk leef en opvoedklimaat voor het kind/jongere te kunnen waarborgen.
- Wat doe je bij EVC?
Ik ben trainer/coach van de meiden van de MO17 1.
- Hoe ben je bij EVC gekomen?
Ik heb zelf van 1997 t/m 2001 bij EVC gevoetbald voornamelijk in de toenmalige zondag 3 wat een leuk team was en ik met veel plezier voetbalde. Jaren later in 2012 raakte mijn dochter Esmee door middel van het schoolvoetbal geïnteresseerd in meidenvoetbal. Ze begon in dat jaar te voetballen bij de ME 1 en doorliep de jaren daarop de MD 1 en MC 1. Toen de namen van de teams veranderde in MO 15, was er op dat moment geen trainer beschikbaar bij het MO 15 team waar Esmee in speelde. Ik bood in het seizoen van 2015 aan dit op mij te nemen en tot op de dag van doe ik dit nog steeds met veel plezier.
- Wat maakt voor jou je vrijwilligerswerk bij EVC leuk om te doen?
Om te zien dat de meiden veel plezier beleven aan het voetbal. Door hun inzet en strijdlust zijn ze vorig seizoen kampioen geworden en dat was een mooie bekroning voor de meiden. Halverwege het eerste gedeelte van dit seizoen, werd helaas de Dames 1 door omstandigheden uit de competitie gehaald. Een aantal meiden wilde graag blijven voetballen en sloten zich samen met Rolph aan bij de MO17. Samen met Rolph leidde we de meiden en was de versterking motiverend en zichtbaar in de resultaten. Na het overlijden van Rolph viel er een gat wat merkbaar was bij de meiden. Na de winterstop hebben ‘zij’ mede door de komst van Kim Bakker als mede trainer/coach de draad weer opgepakt en zag ik hoe gemotiveerd en veerkrachtig ze waren om het beste resultaat uit de wedstrijden en zichzelf te halen.
- Wat vind je dat er goed gaat bij EVC?
Dat er veel gedreven en enthousiaste vrijwilligers zijn die er voor zorgen dat veel jongens en meiden met veel plezier kunnen trainen en voetballen. Persoonlijk vind ik dat jeugdbestuur veel doet voor de jeugd en waar nodig kan ik altijd een appel op hen doen.
- Wat zou je verbeterd willen zien en wat denk je dat daarvoor nodig is?
Misschien niet iets wat verbeterd moet worden, maar hoop ik dat het bestuur zich hard maakt voor het behoud van het vrouwen en meidenvoetbal bij EVC. Rolph was de grote motor hierachter en mag dit niet verloren gaan. Dus roep ik hierbij het bestuur, ouders, (gestopte/ex) speelsters, trainers en coaches die het vrouwenvoetbal een warm hart toe dragen te kijken wat zij voor nu en in de toekomst kunnen (blijven) betekenen.
- Wie verdient het volgende plekje “op de stip”?
In het kader van de meiden/vrouwen voetbal verdient Niels Kappen, de trainer van de MO 15 het volgende plekje op de stip.