DINDUA MO19-1 – EVC MO19-1 2-3 (0-2)
De selectie was eindelijk weer eens grotendeels compleet, waardoor er geen invalsters nodig waren. Vlak voor de wedstrijd haakte Annemijn Westerneng echter ziek af en heeft negentig minuten, zo bleek als een vaatdoek, gehuld in een dikke jas en verborgen onder een deken, in de dug-out gezeten. Maar met veertien meiden moest het ook lukken.
De start was zeer prettig, want al in de 5e minuut opende EVC de score. Met fysieke kracht won de diep gestuurde Sam Hennis een duel, ze gaf de bal breed, waarna Kim Bakker de verdediging haar hielen liet zien en keurig afrondde, 0-1.
Het spel was niet van een al te hoog niveau in de eerste helft. Te snel en teveel balverlies zorgden ervoor dat ook Dindua in haar spel kon komen. En dit leverde een paar hachelijke momenten voor ons doel op. Na een redding met de voet draaide de bal met veel effect alsnog richting doellijn, maar met een katachtige reflex wist keepster Fenna Swier de gelijkmaker te voorkomen. Niet veel later werd onze prima spelende defensie, met Noah Suurmond, Britt Ooms, Nora Kramer en Femke Wijnandts, dan toch even in de luren gelegd, maar de binnenkant van de paal bracht redding. Ondertussen wist Nina de Groot zich regelmatig in kansrijke positie te manoeuvreren, maar safes van de Enkhuizer keepster en met lijf en leden verdedigen leverden ons slechts enkele corners op. En deze werden wel goed genomen, maar eruit gescoord werd er niet. In de 40e minuut werd een rood/groene onder de kunstgrasmat geschoffeld en dat leverde een directe vrije trap op. Wij hebben enkele specialisten in het team en deze situatie bood meer kans voor een linksbenige. Dus nam Faye Suurmond achter de bal plaats en met veel gevoel krulde zij de bal over de muur en buiten bereik van de duikende doelvrouw in de touwen, 0-2. Tijd voor limo, dextro, een speech en doorvoeren van wissels.
In de tweede helft werd er beter gecombineerd en konden wij de bal langer in de ploeg houden. Alleen het definitief beslissen van de wedstrijd, door middel van een derde treffer, zat er even niet in. Hiervan wist het nog altijd strijdlustige Dindua te profiteren. Met een schot van behoorlijke afstand werd Fenna volledig verrast, 1-2. Met nu ook Annicka Kuipers in de verdediging werd goed stand gehouden en ook de buitenste half speelsters, Kim Uijlenhoed en Jamy Haselager, gooiden de beuk erin. En EVC stelde al weer vrij snel orde op zaken. Met een prachtig afstandsschot in de linkerbovenhoek liet Famke Stuijt de volle dug-out en de met Edammer fans bezaaide tribune juichend opveren, 1-3.
De buit leek binnen, maar een zeer dubieuze strafschop (was het wel een overtreding en was het wel binnen de zestien) brachten de gastvrouwen weer terug in de wedstrijd, 2-3. Door vermoeidheid en nog tien minuten op de klok liet de trainer Famke iets meer van achteruit spelen, werd rondspelen belangrijker dan lukraak aanvallen en werd Nina gesommeerd de bal vast te houden en de passes richting de cornervlaggen te verzenden, waar op links Kim B en op rechts Daphne de Groot met het balletje aan de voet veel tijd wisten te winnen. Ook door het sterk storen van Daphne konden de verdedigers van Dindua niet rustig meer opbouwen en werd de lange bal gehanteerd. En daar wisten onze geconcentreerd spelende jonge dames wel raad mee. Zo werd het laatste fluitsignaal gehaald en boekte EVC een verdiende, maar zwaar bevochten zege.
Rolph