EVC MO19-1 – SPORTING ANDIJK MO19-1 5-4 (1-1)
Een zware tegenstander in de strijd in de top 5. In de beginfase ging het gelijk op, maar na een klein kwartier nam EVC het initiatief en wist diverse 100% kansen te creëren. De prima keepster uit Andijk bleek echter steeds een grote sta in de weg te zijn bij doelpogingen van invalster Anne Prinsze, Nina de Groot en Famke Stuijt. Uit een snelle tegenstoot wisten de gasten zowaar op een 0-1 voorsprong te komen. Onze meiden zaten niet bij de pakken neer en gingen op jacht naar de verdiende gelijkmaker. Dit was mede mogelijk omdat onze defensie met Britt Ooms, Femke Wijnandts, Iris Taam en Anne nagenoeg geen kans weg gaven. Richting de rust kwam Nina wederom in kansrijke positie. Ook nu verrichtte de keepster een wonderbaarlijke redding, maar in de rebound wist Sam Hennis de bal alsnog in het net te schuiven en met haar eerste goal na een knieoperatie voor de 1-1 te tekenen.
Na de thee was rood/groen nu echt de betere ploeg en dat leverde mooie treffers op. Na een schitterende pass van Iris produceerde Annemijn Westerneng een perfecte voorzet, waarna Kim Bakker met haar mindere rechterbeen via een boogbal het gaatje tussen lat en keepershandschoenen wist te vinden, 2-1. Met nu ook Roos Nordmann en Annicka Kuipers in de verdediging was er voor onze opponent geen doorkomen aan en bleef ons middenveld veelvuldig in balbezit, waardoor steeds weer het doel van Sporting Andijk kon worden gezocht. Een pass op maat van Daphne de Groot resulteerde opnieuw in een goede voorzet van Annemijn. Kim B. werd te stevig bewaakt om gevaarlijk te worden, maar de bij de tweede paal inlopende Jamy Haselager rammelde de leren knikker overtuigend in de touwen, 3-1. Even later leek het duel definitief beslist. Nina frommelde zich door de achterhoede, vond eerst nog de doelvrouw op haar pad, maar tussen een wirwar van benen wist zij met haar grote teen alsnog de bal over de doellijn te prikken, 4-1. Maar onze tegenstander gaf de moed niet op en wist dan toch ook wel weer een paar keer gevaarlijk te worden. En met het scoren van de 4-2 was de spanning weer enigszins terug. EVC stelde binnen afzienbare tijd orde op zaken. Kim Uijlenhoed was de sterkste in een duel, waarna zij het centrale middenveld bediende. Een steekbal van Daphne gaf Noah Suurmond de gelegenheid om de 5-2 in het net te rossen. De laatste tien minuten speelde EVC slordig en was de regie grotendeels kwijt. Hier profiteerde Andijk van, hoewel daar wel enige hulp van Edammer zijde voor nodig was. Een dwarrelschot leek naast te gaan en dat dacht keepster Fenna Swier ook. Vlak bij de paal nam de bal een rare wending en tot verbazing van iedereen, en vooral Fenna, lag hij plotseling in ons doel, 5-3. En terwijl de arbiter al bijna op het punt stond om af te fluiten, bereikte een wilde trap naar voren per toeval de spits en met een droge schuiver werd de eindstand op 5-4 bepaald. Teveel tegentreffers en te weinig kansen benut, maar een zeer verdiende zege.
Rolph