EVC Edamse Voetbal Club
EVC MO19-1 – DSS MO19-2 4-3 (3-0)
De eerste competitie wedstrijd van dit seizoen. Een lijst van 17 speelsters doet vermoeden dat de trainer iedere week een luxe probleem heeft, maar vandaag was dat absoluut niet het geval. Blessures van Sam Hennis, Britt Ooms en Nina de Groot maakte de lijst al korter. En daar kwam ook nog een afzegging van Jamy Haselager en een blessure van Irene Tol bij, dus slechts 12 speelsters beschikbaar, waarvan Iris Taam en Roos Nordmann ook nog steeds niet 100% fit zijn. Maar goed, er moest evengoed gevoetbald worden.
De start van het duel was echter flitsend, want in de 12e minuut lag de bal al in het netje. Een diagonale doffe dreun van Kim Bakker vloog over de kansloze keepster in de verre hoek vlak onder de lat, 1-0. Enkele minuten later trokken onze twee spitsen goed naar buiten en namen de verdedigsters uit Haarlem mee, waardoor veel ruimte in de as ontstond. De behendige Famke Stuijt greep deze mogelijkheid met beide handen aan, denderde recht op het doel af en schoof de bal oog in oog met de keepster keurig in het hoekje, 2-0. DSS was echter ook een goed voetballende ploeg en onze defensie, met hulp van het middenveld, had de handen vol om een tegentreffer te voorkomen. Een kwartier voor de rust gaf Annicka Kuipers een diepte pass op maat. De snelle Annemijn Westerneng schatte deze op waarde, sprintte op het doel af en rondde beheerst af, 3-0. De laatste tien minuten was het pompen of verzuipen, want DSS zette onze meiden onder zware druk. Maar verdedigen als leeuwinnen door Roos Nordmann, Iris Taam, Femke Wijnandts en Nora Kramer zorgde ervoor dat er weinig echt grote kansen ontstonden. De schoten waren van buiten de zestien en daarbij hadden wij het geluk dat deze schoten veelal over en naast vlogen. En als er af en toe wel een bal tussen de palen werd gemikt was daar de uitstekend keepende Fenna Swier om redding te brengen.
In de tweede helft verdween het beste van het spel van rood/groen langzaam maar zeker. Dit kwam ook door noodgedwongen gerommel in de opstelling. Toch wist EVC met een paar razendsnelle uitvallen gevaarlijk te worden. En voordat onze tegenstander een toch wel terecht tegendoelpunt kon maken was het Annicka, die met een prachtig afstandschot (een kopie van ons eerste doelpunt, maar nu van rechts) de 4-0 in de boeken schoot. De wedstrijd leek definitief beslist, maar het noodlot sloeg toe. Vlak voor de drinkpauze wist DSS alsnog een doelpunt te produceren, 4-1. En in deze extra pauze viel ook nog eens Kim B. uit met een knie blessure. Ook Roos was al uit de strijd gehaald met liesklachten, dus EVC moest de laatste 20 minuten met 10 dappere strijders de overwinning zien binnen te slepen. Het middenveld moest sterk bezet blijven, dus bleef slechts Noah Suurmond eenzaam en alleen in de spits achter. Maar Noah speelde het spelletje uitstekend. Zij hield de bal goed vast, maakte acties en joeg de verdedigsters op. En door het veelvuldig mee opkomen van Kim Uijlenhoed en captain Daphne de Groot bleef onze tegenstander grotendeels met vier personen in de defensie spelen. Maar in de laatste tien minuten was iedereen op en was er geen houden meer aan. Het werd 4-2 en de paniek leek toe te slaan. Maar door vechtlust en geloof in eigen kunnen leken onze toppers alsnog de genadeklap uit te gaan delen. Via een goed pass van Kim U. en een mooie actie van Noah werd Daphne bereikt. Met twee prachtige bewegingen speelde onze aanvoerder zich vrij en het daaropvolgende schot werd ternauwernood gekeerd door de keepster. Met nog twee minuten op de klok was Fenna machteloos bij een schot in de kruising, 4-3. De laatste anderhalve minuut werd vrijwel probleemloos overleefd en zo pakten onze meiden meteen de eerste zege van het seizoen. Een enorm compliment aan het team voor de discipline en de vechtlust.
Rolph