EVC MO19-1 – DINDUA MO19-1 : 6-1 (6-1)
Op papier een zware tegenstander, maar EVC startte furieus en in de 3e minuut schoot Noah Suurmond de 1-0 al in de touwen. Het lekkere weer en het in grote getale aanwezige publiek gaven onze meiden vleugels en was het in de 12e minuut wederom Noah, die de score verdubbelde, 2-0. De aftrap werd genomen en door zeer sterk verdedigen en opbouwen van Femke Wijnandts, Nora Kramer, Iris Taam en gelegenheids verdediger Daphne de Groot had rood/groen alweer de bal en een vlijmscherpe counter volgde. Deze aanval werd gestuit door middel van een overtreding en dat leverde een vrije trap op 27 meter van het doel op. Met een fenomenale trap plaatste Famke Stuijt de bal vlak onder de lat, 3-0. Met uitstekende passes van Kim Uijlenhoed, Annicka Kuipers en de zeer sterk spelende Nina de Groot werden onze spitsen op hun wenken bediend en vele kansen volgden. Met een prachtige diagonale breedtepass bereikte Irene Tol de attente Famke en het 1 op 1 duel met de keepster uit Enkhuizen werd simpel gewonnen, 4-0. Vlak voordat de trainer halverwege de eerste helft zijn wissels doorvoerde was het Irene, die zeer subtiel met buitenkantje rechts de lange hoek vond, 5-0. Hierna stokte het scoren voor enige tijd, maar dat had ook te maken met de voor het eerst meespelende en dus nog wat onwennig zijnde invalster Sam Günther en Annemijn Westerneng, die op de voor haar ongebruikelijke positie van linkerspits werd geposteerd. Toen bijna een uniek moment. De nog nooit gescoord hebbende Jamy Haselager liet een schot los dat ternauwernood door de keepster werd gekeerd. De toeschouwers stonden al op de banken, maar helaas.
EVC wil zoveel mogelijk de voetballende oplossing zoeken en dat liep nu even verkeerd af. Femke speelde de bal naar de zeer goed keepende Fenna Swier, alleen was de voortzetting van Fenna op Daphne niet zuiver en kon de spits van Dindua profiteren, 5-1. Dat kan gebeuren en hoort bij onze manier van voetballen. Vlak voor de thee nog even twee “Stuijt” momenten. In een oogwenk zag Famke dat de keepster ver voor haar doel stond en vanaf 30 meter waagde zij een doelpoging. Helaas viel de bal op het dak van het doel. Even later was het wel raak met een schot in de rechterbovenhoek vanaf randje zestien, 6-1. Rust.
De iets later gearriveerde Kim Bakker was bezig met een warming-up om in de tweede helft haar opwachting te maken, maar ondertussen kreeg de EVC trainer bezoek van zijn Dindua collega. De mededeling was dat de Enkhuizer equipe teveel blessures telde en hooguit zeven of acht speelster kon opstellen na de thee. Zij wilden echt niet meer verder spelen en dat leidde toch wel tot een discussie met de arbiter van dienst en de EVC trainer. Uiteindelijk besloot de ploeg zich wel degelijk om te gaan kleden en de thuisreis te aanvaarden. Hier werd de mogelijkheid om aan het doelsaldo te werken en het publiek te vermaken met prachtig spel ons ontnomen. De arbiter besloot “gestaakt in de rust met een 6-1 stand” in te vullen. Of de KNVB hier nog iets mee doet zullen wij moeten afwachten. Het was in ieder geval een genot om naar te kijken en deze stand was zeer verdiend. Alleen niet als het naar het oordeel van onze almachtige voetbalbond ook de eindstand wordt.
Rolph