EVC Edamse Voetbal Club
EVC MO17-1 – SPARTANEN MO17-1 0-4 (0-3)
Het was behoorlijk koud, maar zonder wind en neerslag was het toch lekker voetbalweer. Het werd al snel duidelijk waarom Spartanen meedoet voor de najaars titel. Een aantal individueel sterke, technische en snelle meiden en ook het veldspel was beter verzorgd dan bij EVC.
Hierdoor kwam de thuisclub meteen onder druk, maar door ijzersterk verdedigen van Britt Ooms, Jasmijn Stam, Anouk Gerritsen en Lotte Kemper en enkele stijlvolle reddingen van keepster Fenna Swier bleef de nul voorlopig op het bord. Enig commentaar is te leveren op het gegeven dat de bal te vaak over de zijlijn verdween, terwijl Fenna ingespeeld kon worden. Dus veel balverlies in de buurt van ons eigen strafschopgebied. Ook werden teveel ballen zomaar weggeschoten, terwijl er ruimte en tijd was voor aannames. Niet naar de bal toe komen en een record van hooguit drie maal overspelen deden ook geen goed aan ons balbezit. Op deze punten was Spartanen beter en dat betekent dat er nog veel werk te verzetten is door de trainers.
Middenvelders Selena Verhoek, Roos Treuren en Britt Hendrickx hadden het zeer zwaar en moesten zich grotendeels druk maken over hun verdedigende taken. Daar kwam nog bij dat een van de twee centrale verdedigsters van Spartanen steeds doorschoof, waardoor zij het middenveld in handen hielden.
In aanvallende zin kon EVC ook te weinig brengen, want spits Esmée Dijkman werd volledig geïsoleerd en als flank speelsters Denise Latdorp en Fay Brommersma aan de bal kwamen was er meteen rugdekking. Uiteindelijk was er dan ook geen houden meer aan en werd het redelijk snel achter elkaar 0-1 en 0-2. Met de inbreng van de snelle Noah Suurmond als linksbuiten kon de thuisclub ook enige speldenprikjes uitdelen, maar tot enorme kansen leidde dat niet. Vlak voor de rust werd het ook nog 0-3 en was de strijd eigenlijk al gestreden.
In de tweede helft stond nu ook Dianna Dijkstra tussen de lijnen en was gekozen voor een viermans middenveld met Jamila Yachou en Fay centraal. Hierdoor hield EVC iets meer grip en dat leidde zelfs tot twee aardige schietkansen. Maar de pogingen van Noah en Selena gingen rakelings naast. Roos was ondertussen in de defensie geposteerd en wij leken door ijzersterk verdedigen en nog een paar uitstekende safes van Fenna verschoond te blijven van meer tegentreffers. Maar de vermoeidheid begon toe te slaan en na een glijpartij kwam de bal enigszins gelukkig bij een voorwaartse van de tegenstander en zij aarzelde geen moment om de 0-4 eindstand in de boeken te schieten. Om het positief af te sluiten : er is keihard gewerkt en er waren ook mooie en goede dingen te zien.
Rolph