PURMERLAND MC1 – EVC MC1 1-4 (0-0)
De laatste wedstrijd van de competitie uit tegen het reeds kampioen zijnde Purmerland. De versierde tafel stond al klaar voor de kampioenen in de kantine en het nummer “We Are The Champions” lag al klaar om gedraaid te worden. En het is natuurlijk leuk als je voor veel publiek je laatste thuiswedstrijd wint als nummer 1, maar daar wenste EVC niet aan mee te werken. Onze MC1 krijgt van veel mensen en tegenstanders complimenten over het vertoonde spel, maar daar koop je niet veel voor als je in bepaalde duels teveel onnodig puntverlies hebt geleden. Maar even bewijzen dat wij toch eigenlijk wel een heel sterk team hebben zou wel leuk zijn vandaag. Net zoals in het thuisduel tegen deze opponent ging het redelijk gelijk op. De verdediging met Roos Nordmann, Iris Taam, Nora Kramer en Elise Dompeling hield redelijk eenvoudig stand en als er dan eens een speelster doorheen glipte, was daar keepster Bobby van Wordragen om redding te brengen. Voorin werd onze gevaarlijke spits Sam Hennis door twee verdedigsters in de gaten gehouden, maar toch ontstonden er kansen. Prachtige combinaties over de as van het veld tussen Nina de Groot, Daphne de Groot en Sam leverden veel gevaar op, maar ook Purmerland hield het doel schoon. Met deze brilstand werd het rustsignaal van de uitstekende arbiter bereikt.
In de tweede helft gooide EVC alle schroom van zich af en er werd prima gevoetbald. Het duurde niet lang of onze meiden namen de leiding. Een snoeihard schot van Annemijn Westerneng kon niet geklemd worden door de sterke keepster en Kim Bakker was er als de kippen bij om de 0-1 in het lege doel te schuiven. Hier werd men niet vrolijk van in Purmerland en de jacht op de gelijkmaker begon. Dit zou nog gaan lukken ook. Onze bikkelharde Britt Ooms greep niet zachtzinnig in om een kans te verijdelen en dat leverde een vrije trap net buiten de zestien op. De bal vloog over de muur en via de onderkant van de lat verdween deze in het doel, 1-1. EVC raakte niet van streek en het zelfvertrouwen was zeer duidelijk aanwezig bij iedereen. Annicka Kuipers, Kim Uijlenhoed, Femke Wijnandts en Jamy Haselager zochten steeds de voorwaartse oplossing en de druk op het blauw/zwarte doel werd steeds groter. Een mooie dubbele combinatie na een kort genomen corner werd besloten met een prachtig laag krullend schot van Nina richting tweede paal en de 1-2 was een feit. Nog even beet Purmerland van zich af, maar met twee geweldige safes hield Bobby de voorsprong vast. En even later was het Elise, die met een perfecte sliding een grote kans wist te elimineren. Het geloof was weg en nu kon de EVC show echt beginnen. Annemijn werd op snelheid diep gestuurd en oog in oog met de keepster maakte zij het beheerst af,1-3. Even later liet de vaak veel te bescheiden voetballende Nina nog even zien wat zij werkelijk in haar mars heeft. Een mooie schijnbeweging gevolgd door een lichaam schijnbeweging zette de hele defensie voor schut en vervolgens liet zij ook de keepster kansloos, 1-4. Er ontstonden hier en daar nog wel wat kansen, maar het doelnet zou niet meer trillen vandaag. Een prachtige en dikverdiende zege op de kampioen en met een klein beetje meer geluk hadden wij die schaal kunnen pakken. Maar de bal blijft rond, zeggen ze.
Rolph