KFC MB1 – EVC MB1

Binnen no time stonden we 2-0 achter. Er was in de dug-out nog een commentaar op de opstelling, echter ’n kwartier voor aanvang waren dit de beste aanwezigen. En, eerlijk gezegd, de tegenstander was en is op individueel gebied technisch beter. Toch weet je nooit hoe een koe een haas vangt. Maar waar de dame in kwestie, op de bank gelijk in had; we moesten wisselen.
Daphne en Irene kwamen de boel versterken. Dat ging ten koste van Jamy en Annicka (die na een tik tegen de kin uitviel).
Hierdoor kwam er iets meer kracht voorin om onder de druk vandaan te counteren en dat gebeurde voor het eerst via Annemijn op links die een mooie sprint en perfecte voorzet een niet te missen kans bood aan Irene.
Helaas het spel was toch te wisselvallig en te onzeker om de 2 vast te houden waardoor we toch de 3-1 moesten incasseren. Doch zou na een derde wissel Iris er uit (nog niet fit genoeg voor een hele helft, wel weer heel sterk) en Noah er in (loopwonder uit de mc1), de laatstgenoemde op identieke wijze de 3-2 voorbereiden zoals eerder Annemijn deed, wederom was Irene de afmaker. Dit was tevens de ruststand.
Na rust zouden we na het afslaan van een a twee aanvallen direct na het fluitsignaal via Kim Bakker op 3-3 komen en leek het erop dat we de wedstrijd nog konden keren. Met veel gefrummel voor het doel van KFC en aanvallen vooral op links via de snelle Noah. Dit kwam ook omdat Irene redelijk straf gedekt werd. Echter het liep een beetje anders, door niet juist, zuiver de bal in bezit houden en rond spelen werd vaak onnodig de actie gezocht of de bal slecht ingespeeld aan een speelster die niet goed vrij stond in plaats van een wat minder risico volle keuze te maken, kon KFC steeds vaker uitcounteren. Een van deze uitvallen betekende de 4-3 en niet snel daarna werden een aanval afgeslagen, doch voor we rustig adem konden halen schoot een der KFC-ers met een prachtige boog de bal van een meter of 16 over alles en iedereen de kruising in. 5-3. Hierna kwamen Iris en Jamy nogmaals in het veld. De stand bleef ongewijzigd, maar vooral Iris liet zich in verdedigende zin gelden om nogmaals te onderstrepen dat ze op de weg terug is.