de eerste stap in het volgende doel is met succes gezet. Zoals René Bierdrager vorig jaar bij de prijsuitreiking zei: “Op naar de 50!”. Wij als toernooicommissie waren dan ook erg blij dat het fantastische weekend weer van start ging. Wel waren er vooraf een paar kleine probleempjes die Edwin Schans goed heeft weten op te lossen. Er waren namelijk sommige clubs die geen A,B en C-junioren op de been konden krijgen. Hierdoor ging de verenigingsprijs tussen 6 clubs, maar hebben we als nog genoten van onze gasten die dit hebben weten op te pakken. Bij deze dank aan Ilpendam, Purmerland en Wherevogels. Zoals elk jaar begon het toernooi bij de C-junioren.
Onze jongens van EVC leken wel fanatieker dan wijzelf als toernooicommissie, want we waren pas net binnen en de eerste jongens stroomde al fris en fruitig binnen. Dit was ook op het veld te zien. Met goed spel plaatste de jongens van EVC zich gemakkelijk als eerste voor de kruisfinales. Tussen de andere ploegen in de poule van EVC C1 was het aardig spannend. Door de vele gelijke spelen wist Monnickendam met 4 punten zich als 2e te plaatsen. In de andere poule was het nog spannender. Althans niet voor de eerste plek, die ging namelijk met 9 punten naar de Rijp C1. Maar voor de tweede plek werden er tussen 3 (!) ploegen penalty’s genomen. Dit kan tijdens het Piet Bierdragertoernooi, omdat er niet word gekeken naar doelsaldo of onderling resultaat. Bij een gelijk aantal punten worden er pingels genomen. ZOB C1 was de gelukkige van de 3 en daar waren wij stiekem toch wel blij mee. ZOB C1 was namelijk komen opdagen met een aantal meiden in het team. De toeschouwers zullen het met mij eens zijn, dat die meiden makkelijk mee konden met het niveau en een aardig balletje konden tikken.
Zo hebben we in de kruisfinales EVC – ZOB en de Rijp – Monnickendam. Deze werden op zondag gespeeld onder toezicht van een volle tribune. Eigenlijk waren deze halve finales niet zo spannend. EVC en de Rijp bleven net als in de poulefases domineren waardoor dit de gedroomde finale werd. ZOB met wederom de dames in het team, wisten gemakkelijk de 3e plaats te pakken onder luid gejuich vanaf de tribune. Of er uiteindelijk stelletjes zijn gekomen tussen enkele aanwezige voetballers en de dames van ZOB blijft nog de vraag. Dan de finale. EVC en de Rijp zijn elkaar op het veld wel is tegen gekomen. Hier waren de teams aan elkaar gewaagd. Het was daarom ook een mooie wedstrijd, maar EVC was toch wel echt een maatje te groot. Vooral met de snelle en technische spits van EVC had de Rijp erg veel moeite en via het teamwork kwam EVC tot vele kansen. Het werd dan ook terecht 3-1 voor EVC waar wij als EVC’ers erg blij mee waren.
De B-junioren van EVC werden vooraf ook getipt als één van de kanshebbers. Zij kregen zaterdagmiddag de kans na de poule wedstrijden van de C-junioren. EVC liet er geen gras over groeien en stond binnen de kortste keren tegen het sterkte Purmerend al met 2-0 voor. Het ging misschien zo makkelijk dat EVC erg verslapte en het schlemielig met 3-2 verloor. Een enorme domper en dit zou toch echt beter moeten in de volgende wedstrijden. Hoewel Monnickendam door miscommunicatie de eerste wedstrijd niet met een voorledig team speelde maakte dit achteraf voor de uitslag niet uit. Monnickendam kon geen enkele wedstrijd een punt halen, maar ze gingen gelukkig toch met een glimlach naar huis. Doordat Purmerland verrassend een punt haalde tegen Purmerend, moest EVC in de laatste wedstrijd winnen van Purmerland. Dit werd overtuigend met 3-0 gedaan en zo ging EVC (na de valse start) achter Purmerend toch door naar de kruisfinales. In de andere poule waren er 2 ploegen die veruit beter waren dan de andere. Toen ZOB en SDOB tegen elkaar gelijk speelde moesten ze met penalty’s uitmaken wie er als nummer 1 doorging naar de volgende ronde. Terwijl de keeper van ZOB een echte zaalvoetbaldoelman was en het uitstekend deed, was het toch SDOB die aan het kortste eind trok. Hierdoor werden de kruisfinales Purmerend – ZOB en SDOB – EVC. Ook deze kruisfinales werden op zondag middag gespeeld.
Purmerend had het eigenlijk niet lastig en ging als titelkandidaat door naar de finale. Ze wisten ondanks de keeper van ZOB er gemakkelijk 3 in te schieten en gingen overtuigend door met een 3-0 zege. In de andere wedstrijd hadden SDOB en EVC het moeilijker met elkaar. De wedstrijd ging gelijk op en eindigde daardoor in een 1-1. Er moesten gelijk penalty’s worden genomen. Penalty’s, datgene waar SDOB de dag ervoor nog veel indruk mee maakte. Toch hoefde EVC niet bang te zijn. EVC B1 beschikt namelijk over een paar goede schutters (al gezien met een aantal vrije trappen) en een keeper die zijn hoofd aan de lat stoot. Helaas leek het al snel mis te gaan. De penalty nemers van EVC hadden niet hun dag en ze werd er zomaar 2x gemist. Gelukkig voor EVC lieten de andere voordelen het team niet in de steek. De boomlange keeper van EVC bleek niet alleen groot te zijn maar ook lenig en een uitstekkende penalty nemer. Zo werd de finale Purmerend – EVC en hoopte iedereen met een EVC hart al op een revanche van de eerste wedstrijd die EVC zo schlemielig verloor. Voor de derde plek was ZOB nu net iets te sterk voor SDOB en zo hadden hun wel hun revanche te pakken. Zou EVC dit ook kunnen? In een bloedstollende wedstrijd kwam EVC op een 1-0 voorsprong, die kwam door een goal uit een vrije trap als het me goed bij staat. Dit bleek door het verdedigen van EVC en een beetje geluk de enige treffer te zijn. Zo had EVC al 2 winnaars op het eigen toernooi!
Alleen op dat moment wisten we al dat een derde winnaar niet zou komen. Op zondagochtend werden namelijk de poulewedstrijden voor de A-junioren gespeeld. De eerste wedstrijd speelde onze jongens van EVC knap gelijk tegen Purmerend, maar ze kwamen in de andere wedstrijden wel echt te kort. Hoewel aanvoerder Bart Rijnierse nog in beide wedstrijden een aansluitingstreffer maakte, bleek dit slechts hoop. Met 1 punt werd EVC A1 laatste in de poule en zo werd helaas ook een goede klassering voor de verenigingsprijs niet gehaald. In de poule van EVC gingen Purmerend als nummer 1 en Wherevogels als nummer 2 overtuigend door. In de andere poule was absolute favoriet SDOB goed aan het huishouden. Ze wonnen alle 3 de wedstrijden gemakkelijk en haalde zo 9 punten binnen. Voor de tweede plek in deze poule hebben wij het leukste meegemaakt van deze editie van het Piet Bierdragertoernooi. Er werden tussen 3 teams penalty’s genomen. En ieder team won steeds 1 keer, waardoor de serie wel 3 maal over moest! Gelukkig waren het onze vrienden van de RKAV die doorgingen als nummer 2 naar de kruisfinales. In de afgelopen jaren dat de RKAV meedeed kwamen steeds de zaterdag teams van de vereniging. Die haalde bij elke ploeg steeds 9 punten en de titel waardoor het eigenlijk niet leuk was. Toen de zondag C1 en B1 van de RKAV niet veel in te brengen hadden, vreesde we voor de A1 maar niks was minder waar.
In de halve finale wist de RKAV spectaculair te winnen van Purmerend. De spannendste wedstrijd van de dag werd wederom afgesloten met penalty’s en daar had RKAV al even op kunnen oefenen. Vol vreugde werd de overwinning ook gevierd en zo kwamen ze in de finale te staan. Eigenlijk wist iedereen het wel zeker dat dit tegen SDOB A1 zou zijn. Die met een aangevuld team (ze konden geen eigen A1 op de been krijgen) flink indruk had gemaakt op iedereen. Ze kregen dan ook wel 10 kansen in het kwartier spelen, maar doordat SDOB alles miste en Wherevogels een verschrikkelijk mooie goal maakte, was de verrassing compleet. Zo was de gedroomde finale opeens de wedstrijd voor de 3e en 4e plek. Wat er in deze wedstrijd met SDOB gebeurde weet niemand, maar volgens mij was Purmerend gewoon erg goed. Het werd maar liefst 5-0! De finale was een stuk spannender. Het had leuk geweest als het weer penalty’s was, maar Wherevogels was wederom erg goed. Ze pakte de finale met een 2-1 overwinning.
Onze vrienden van de RKAV gingen er wel vandoor met de Fairplaycup. Ze bleven na dit verliest ook erg vriendelijk en tijdens de poule wedstrijden van de B-junioren waren de spelers van de RKAV niet te beroerd om even in te vallen bij Monnickendam toen ze nog niet compleet waren. De verenigingsprijs ging overtuigend naar SDOB. Ze hebben in alle competities punten gehaald en bij de B en de A-junioren zelfs veel. Dit is pas de tweede keer dat SDOB deze prijs pakt, dus dat is wel erg leuk.
Via deze weg willen wij wel nog een aantal mensen bedanken. Eerder hebben we al de invallende ploegen bedankt, maar eigenlijk moeten we elk deelnemende club bedanken. Het was weer een geslaagd en uiterst vriendelijk toernooi. We willen alle vrijwilligers in de kantine bedankten die hebben gezocht dat iedereen inclusief wij goed verzorgd werden. We willen Erwin Rossenaar bedanken, want die heeft na beide dagen gelijk alle uitslagen op de site gezet. We bedanken de twee scheidsrechters Edwin Schans en elk jaar terugkerend Martijn Lange (die ondanks een chronische blessure dit elk jaar wil blijven doen). We willen ook nog René Bierdrager bedanken, die nu die dit keer meer tijd had alle kruisfinales bekeken heeft. We willen de sponsoren bedanken en dan met name Cafe de Gevangepoort en restaurant La Galera. Dit was het eerste jaar dat het 3-jarig contract inging en daar zijn wij als toernooicommissie erg blij mee. Zo kan dit toernooi blijven bestaan. En als laatste willen we alle supporters bedanken die ervoor zorgde dat we een heleboel publiek hadden en de sfeer in de zaal en in de kantine erg leuk was. We hopen iedereen volgend jaar te zien want we zijn de woorden van René niet vergeten: “Op naar de 50”!
De toernooicommissie van EVC.