EVC JO11-1 – De Wherevogels JO11-2 11-2 voor EVC JO11-2
(14-10-2017, 4e wedstrijd najaarscompetitie, seizoen 2017-2018)
Na drie ronden begint er een beetje tekening te komen in het competitieverloop in de 1e klasse. EVC JO11-1 heeft al twee van de teams uit de te verwachten uiteindelijke kopgroep ontmoet en één uit de vermoedelijke onderste helft van de ranglijst. Afgelopen zaterdagochtend was De Wherevogels JO11-2 de tegenstander, een opponent die wellicht ook in het rechterrijtje zal finishen. En Roodgroen? Zoals het zich nu aftekent is plaats 4/5 mogelijk. Winst op de Purmer-bewoners was daarbij wel een verplichting.
EVC was voltallig: Remy Kluft (k), Niek Pistora, Tim Steur, Tim Knegt, Victor Surie, Rayan Morrhabi, Mike Latdorp, Jesse Joosten en Rick van Velden betraden het biljartlaken vlakke B-veld (voor). Al snel bleek dat de thuisclub het betere team was. Er was in de vroege ochtend scherpte en concentratie meteen vanaf de eerste balomwenteling en daardoor werden de bezoekers in de verdediging gedrukt. De over de rechtervleugel mee opgerukte Niek passte naar Rick die 1½ één-twee aan ging met Rayan en die was het sluitstuk van een gesmeerde aanval in de eerste minuut: Rayan tikte de bal over de doelman tegen de touwen (1-0). Na 10 minuten nam Rick een corner vanaf rechts: Tim Steur volleerde het leder kiezelhard richting doel maar de goalie van Wherevogels wist de katapult te keren (al weet hij waarschijnlijk niet op welke wijze), de bal ketste af, Rick zette weer voor en Mike schoot raak (2-0). Een sublieme dieptepass van Rayan bereikte de speersnelle Rick die koelbloedig was en scoorde: 3-0 ‘op het kwartier’. Vervolgens waren Rayan en Mike schotvaardig maar nu niet succesvol. Rick werd wederom de ruimte in gestuurd maar hij was te gehaast in de afwerking. Ondertussen werden de bezoekers slechts mondjesmaat in de omgeving van Remy gesignaleerd: een teken dat de sterk spelende verdedigers Tim Knegt, Niek Pistora, Tim Steur en Victor Surie geen coulance hadden met de gasten maar resoluut ingrepen bij elke dreigende uitbraakpoging. Remy had een rustige ochtend en kon zich beperken tot het verwerken van terugspeelballen en met de opbouw van nieuwe aanvallen. Rayan was in zijn element met balveroveringen, diepte- en steekpasses en met een nieuwe treffer (4-0). Een dubbele 1-2 over de rechterkant tussen Jesse en Rayan werd gevolgd door een voorzet op Rick die 5-0 liet aantekenen. Wherevogels profiteerde vlak voor de thee van concentratieverlies bij de gastheren (5-1). In de pauze leek de stemming om te slaan in euforie maar de coaches benadrukten dat het daar zeker 25 minuten te vroeg voor was. Wat was belangrijk? Vanuit de positie blijven spelen, samenwerken (aanvallend en verdedigend), concentratie en elkaars fouten oplossen. Door dat te doen zou het publiek ook een goede 2e helft te zien krijgen maar vooral zou elke speler met voldoening terugkijken op de hele wedstrijd. De spelers lieten zien dit goed begrepen te hebben want ook in de 2e helft werd er goed gevoetbald. Linkervleugelverdediger Tim Knegt verhoogde de stand in de 6e minuut: met een fraaie wreeftrap scheerde de bal het gras en kwam pas tot stilstand tegen de touwen in het hoekje rechts van de keeper (6-1). Even later onderschepte Mike een inspeelpass van de doelman en koos voor het juiste vervolg: met rechts schoot hij hard en droog raak (7-1). Goed opgelet, Mike! Victor stoomde steeds vaker op en uit één van zijn gevoelvolle voorzetten tikte Mike de bal beheerst binnen (8-1). Een hele helft geconcentreerd blijven en de posities bezet houden bleek nog net even te lastig en dat hield in een tegentreffer (8-2). Daarna gaf EVC meteen weer gas. Niek onderschepte een dreigende dieptepass, gaf onmiddellijk zelf een bal in de diepte naar Mike en die liet de eer aan Jesse (9-2). Jesse bezorgde de man aan het virtuele scorebord overuren door 10-2 aan te tekenen en vrijwel onmiddellijk daarna – uit een sublieme diagonale dieptepass vanaf links door Mike – (de eindstand) 11-2. Remy had zich inmiddels opgeladen voor de penaltyserie: hij stopte zes van de negen penalty’s en zijn 36e strafschop in totaal!
Komend weekend zijn we vrij. De week daarna treden we aan tegen OSV JO11-1. Uiteraard trainen we gewoon door in de herfstvakantie: dat is immers slechts een schoolvakantie … Willen we bij tussen de beste teams eindigen dan is goed trainen én scherp zijn en blijven een vereiste!
Jan van de Nes