Voorafgaand aan de wedstrijd kon gezegd worden dat het een spannend duel zou worden. Alles wees hier ook naar. Eenmaal aan de wedstrijd begonnen bleek dit heel anders. Hoewel EVC nog een aardige kans kreeg in de beginfase kwam er al snel door twee keer doorstappen een tegendoelpunt. Via een simpele één-twee aan de buitenkant kon er door geen rugdekking zo doorgelopen worden naar Barry die simpel verschalkt werd. Toen EVC een minuut later via Jeffrey Veerman de paal raakte, leek er nog niets loos. Helaas bleek niets minder waar. EVC kwam er na dit moment totaal niet aan te pas. OSV speelde dan wel aardig positiespel, maar er mocht vooral in de spiegel gekeken worden. Rond de 20e minuut kwam de spits dan ook zo weer in het midden door de verdediging en rondde simpel af. In de rest van de helft kreeg OSV nog wat mogelijkheden maar mede door een wederom uitblinkende Barry bleef het 0-2. Vlak voor rust zat het EVC dan even mee. Via een inworp en steekbal van Bryan kon Bilal afleggen op de inlopende Jeffrey Schilder. Jeffrey kon simpel intikken en zo werd het 1-2.
In de fase net na rust probeerde EVC het wel, maar tot 100% (uitgespeelde) kansen kwamen we niet echt. Jeffrey Veerman had de grootste kans. Na een diepte bal omspeelde hij simpel de laatste man en kon zo recht voor de goal van een meter of 15 zo inschieten. Helaas miste de spits nipt die eventueel nog had kunnen afspelen op de inlopende andere Jeffrey. Zelf ben ik van mening dat als een spits zoon kans krijgt, hij gewoon moet schieten en scoren. Niet veel later (70 min) kwam de doodsteek. Toen achterin klungelig de bal werd gespeeld, werd met een lange bal de rechtsbuiten gezocht. Vanaf de zijkant van de 16 wist deze met een schitterende volley de bal in de verre hoek te schieten. Een zeer mooie goal waar voor de EVC-fans toch weinig van viel te genieten. In de tijd die hierop volgde kon OSV de score nog vergroten. Barry pakte alles en bleef daarom zijn goede vorm vasthouden. EVC kreeg nauwelijks echte mogelijkheden en zo bloedde de wedstrijd dood in een 1-3 eindstand.
Hoewel EVC de goede smaak te pakken leek te hebben, lijkt het er nu weer op dat er nog van alles moet gebeuren. Het voordeel van EVC is dat er tegen nog een aantal concurrenten gespeeld moet worden. Als we scherp trainen moet alles nog mogelijk zijn, al strijden 5 ploegen voor 1 veilige plek. Het zou fijn zijn als het geluk nu een beetje onze kant op keert. We zullen het nodig hebben.