EVC MO15 1 – Volendam MO15 2 4-0

Daar was hij dan de laatste wedstrijd van het seizoen. Thuis tegen Volendam. Bij gelijkspel of winst zijn de meiden van de MO15 1 kampioen van het seizoen 2016 – 2017. Voorafgaand aan de wedstrijd, waren sommige meiden zichtbaar gespannen. Zo’n laatste wedstrijd thuis tegen Volendam om een kampioenschap… ja dat wekt bij de trainer ook enige spanning op. Omdat we met ons eigen team nog maar met 12 dames waren, en Jamila onzeker was of ze wel kon voetballen, was er versterking ingevlogen van Holly, Liz, Anne Linde, Faye Suurmond en Dikra. Hiermee waren er iig voldoende wissels om de moegestreden meiden te kunnen vervangen, De wedstrijd mocht dan starten om 19:00 uur en vanaf het begin was de spanning goed te zien in het spel. Hierdoor kon Volendam aan voetbal toe komen en was het eerste kwartier voor Volendam. Met een paar gevaarlijke uitvallen, konden we zomaar tegen een 0-2 achterstand aankijken, ware het niet dat Tessa deze pogingen verijdelde. Na dit hachelijke kwartiertje begon ook EVC te voetballen. De kaarten waren geschud en de spanning werd verruild voor beter en verzorgder voetbal. Op het middenveld werd goed gecombineerd door Faye Suurnond, Lotte en Roos. Dit leidde tot een aantal mooie acties, waarbij Faye doorschoof en tot 2x toe op de paal schoot. De spanning werd groter en groter, maar een doelpunt bleef uit. Toch was het Faye S, die een prachtige steekpass op Denise gaf. Ze nam hem aankapte en draaide een paar spelers uit en schoot de bal met een prachtige trap in de linkerbovenhoek 1-0. Daar was de bevrijdende treffer. Volendam ging ons deze wedstrijd het kampioenschap niet cadeau doen, want zij wilde terugkomen van deze achterstand. De aanvallen werden goed opgebouwd en bij gebrek daaraan schoot Volendam de bal over de linie heen, waarbij er steeds 2 spitsen paraat stonden om de bal te verwerken tot doelpogingen, helaas voor Volendam, maar gelukkig voor EVC stonde onze verdediging als een huis met Dikra als laatste vrouw, Backs Melissa en Anouk en Jasmijn als voorstopper. Zij hielden het goed op slot en dat voelde net zo goed als een doelpunt. Zo belangrijk zijn jullie verdedigers. EVC groeide daardoor ook in de wedstrijd en werden de duels meer en meer gewonnen. Voorin werden we steeds gevaarlijker en kregen Denise, Selena, Fay B en later Esmee steeds meer kansen. Uit een van deze fraaie kansen viel het tweede doelpunt, waar Denise de achterhoede wegspeelde en een voorzet op maat gaf aan Selena, die deze bal goed op waarde schatte en prachtig en beheerst inschoot. 2-0. Het publiek was net als ik in extase, want dit voelde vlak voor rust al als een overwinning. Na de rust enige omzettingen gedaan e om ook onze gastspeelsters speeltijd te geven. Zo kwam Anne Linde erin voor Dikra, Holly voor Jasmijn, Jennifer voor Lotte en Jamila voor Roos. Ook nu stond er weer een sterk middenveld en evenzo sterke verdediging. Dat bleek ook wel uit het spelbeeld, want Volendam kwam er niet meer doorheem. Holly had het druk als voorstopper, maar loste dit goed voetballend op, waardoor opbouwen ook beter ging. Het middenveld nu met Jennifer en Jamila, die in het verlengde daar van de bal goed rondspeelde en kans op kans gecreëerd werd. De doelpunten bleven echter uit. Het was Faye S, die zoals we al vaker gezien hebben, met een fraaie solo actie iets van 4 a 5 meiden van Volendam uitspeelde en de bal vervolgens ook nog beheerst in de verre hoek schoof. 3-0. Dit was gezien het spelbeeld ook terecht en waren de meiden zo aan het knokken voor elke bal dat ze dit niet meer uit handen zouden geven. De ene mooie aanval na de ander werd opgebouwd, maar de afwerking was er niet. Toch zou EVC nog een keer scoren. Uit een corner die mooi achterin werd geplaatst en niet goed werd weggewerkt, was het Jamila die attent was en de 4-0 maakte. Dit voelde voor een ieder in en buiten het veld als een verlossing en niet lang daarna, floot de prima fluitende scheidsrechter af. Het kampioenschap was binnen en gingen de meiden met z’n allen de sloot in om dit te vieren. Nadat de natte pakken (de moeders overigens zelf mogen wassen) verruild voor droge kleding konden we in de kantine nog wat drinken, en vergezeld van een bloemetje voor iedere speelster de lovende woorden van Rolph in ontvangst nemen. Daarom wil ik namens mijzelf en de meiden Rolph, de ouders die ons naar de uitwedstrijden reden, de gastspeelsters Faye Suurmond, Dikra Rezzak, Famke Stuijt, Liz Kemper, Holly van Berkel en Anne Linde Blom ontzettend bedanken voor alle steun, inzet en betrokkenheid. Om ons kleine kampioensfeestje toch in de kantine te kunnen vieren, wil ik Kim Bakker, Iris Taam en Fenna Swier, die overigens ook als een prima gastspeelster dienst heeft gedaan. Wat ik wel betreur is dat er niemand van het (jeugd)bestuur van EVC aanwezig was om de meiden te feliciteren met dit kampioenschap. Dit is in mijn ogen een gemiste kans. Jammer. Volgend seizoen train en coach ik jullie graag weer en zie ik jullie gelukkig nog een keer bij het Rob Schut toernooi zondag 28 mei. Dames ik ben trots op jullie en deze mooie prestatie.