EVC JO11-1 in ZOB Zaalvoetbaltoernooi

EVC JO11-1 in ZOB Zaalvoetbaltoernooi
(27-12-2017, seizoen 2017-2018)
Direct na de Kerstdagen stond op 27 december 2017 het traditionele zaalvoetbaltoernooi van ZOB op het programma. Het was alweer editie nummer 29. Door het plotse overlijden van EVC-er in hart en nieren Rolph Meijer was voetballen echter even niet het belangrijkste voor de begeleiding. Voor jochies van 10 ligt dit begrijpelijkerwijs anders, zij hadden zin om te spelen.
Plaats van handeling was voor het eerst de splinternieuwe sporthal De Beuk, een imposante hal met op de begane grond een parkeergarage, op verdieping één liefst twee speelzalen (en ook nog een gymnastiekhal), kleedkamers en een kantine. Op verdieping twee was de toegang naar de tribunes. Het was even wennen. Verdwenen en ver verwijderd was de hectiek, de charmante en soms irritante ‘Indiase chaos’ van de oude Beukenkamp, voorheen slechts 50 meter verderop. De nieuwe, koele en zakelijke hal met twee zalen gaf het idee van twee verschillende toernooien. Het was wennen. Jammer was dat sprake was van een synchroon systeem waarin de JO9 en JO11-teams van elke vereniging tegelijk speelden waardoor er geen mogelijkheid was elkaars wedstrijden te bekijken.
EVC JO11-1 miste helaas sterkhouder Niek Pistora die op wintersportvakantie was. Het toernooi werd op één dag afgewikkeld (in de oude hal was dat op twee dagen). Dat betekende dat indien de halve finale werd bereikt er vijf wedstrijden van 18 minuten gespeeld moesten worden. Dat zou heel zwaar kunnen worden en daarom beschikte Roodgroen over drie wissels terwijl dat er in voorgaande seizoenen één of in een enkel geval twee waren. De spelers: Remy Kluft (k), Tim Steur, Tim Knegt, Victor Surie, Rayan Morrhabi, Mike Latdorp, Jesse Joosten en Rick van Velden.
De eerste wedstrijd was De Wherevogels, kampioen in één van de hoofdklassen, de tegenstander. In de beginfase speelde EVC heel goed en verscheen 4x een Edammer in een één-tegen-één duel met de doelman van de Purmerenders. Gescoord werd er echter niet. Pas in de slotfase liep Wherevogels weg door miscommunicatie en passief (niet)handelen van de onzen. De 4-1 nederlaag (doelpunt van Mike), toch echt onnodig, was het resultaat. In de wedstrijd tegen hoofdklasser ZOB begon EVC slecht en slordig. Bij 0-3 herpakte Roodgroen zich en werd een indrukwekkende inhaalrace ingezet. Het loonde: met 5-4 wist EVC toch – terecht – te winnen: Mike scoorde er vier, Rayan één. In de derde wedstrijd tegen hoofdklasser Purmerend JO11-1 volstond een gelijkspel. Een vrije trap van Tim Knegt werd door Mike met de nagel van zijn grote teen verlengd en gepromoveerd tot doelpunt (1-0). Daarna was een korte fase EVC apatisch en zo stond met 1-3. Rayan zorgde nog voor 2-3 maar het was tekort voor het bereiken van de halve finale. Naar mijn mening hadden we die toch echt kunnen behalen. Dit was onnodig. Het was een teleurstelling, zeker na 9x een plek op het podium (een plaats bij de eerste drie) en 10x de halve finale in 12 seizoenen. Maar het valt natuurlijk in het niet bij de echt belangrijke zaken in het leven. Positief is echter dat we vier keer heel goed getraind hebben in de zaal met een goed niveau. Dat nemen we mee naar de voorjaarscompetitie, de DEEN-Cup op vrijdag 12 januari en de toernooien.
Ik wens jullie en alle EVC-ers een gezellige jaarwisseling en een prachtig 2018!
Jan van de Nes