EVC JO11-1 – Ilpendam JO11-1: reclame voor het jeugdvoetbal!

EVC JO11-1 – Ilpendam JO11-1 0-1 voor Ilpendam JO11-1
(20-1-2018, 10e wedstrijd najaarscompetitie 1e klasse, seizoen 2017-2018)
EVC JO11-1 zou de 10e en laatste wedstrijd van de najaarscompetitie voor 1e klassers tegen Ilpendam JO11-1 spelen op 9 december 2017. Die wedstrijd ging niet door vanwege de weersomstandigheden. Ilpendam wilde de match toch graag inhalen omdat de withemden nog kampioen kunnen worden. EVC wilde ook graag voetballen met als voornaamste reden dat het zich wilde meten met de titelkandidaat. Begin september won Ilpendam het bekertreffen overtuigend met 5-12. Kon Edam nu meer weerstand geven? Het treffen in september was op de zaterdag van Edammer Kermis. Ook voor jongens van 9 à 10 jaar is zo’n evenement iets wat ze niet altijd even gemakkelijk uit het hoofd zetten. Wellicht had de kermis in die zin enige invloed. Feit is wel dat Ilpendam toen een zeer sterke partij op de mat legde en het, in mijn beleving, het beste team was waartegen ‘de onzen’ tot nu toe gespeeld hebben. Victor Surie ontbrak in Partij Eén maar de geblokte verdediger was nu wel van de partij evenals zijn teamgenoten Remy Kluft (k), Niek Pistora, Tim Steur, Tim Knegt, Rayan Morrhabi, Mike Latdorp, Jesse Joosten en Rick van Velden.
Daar de arbiter van dienst afwezig was, nam coach Jacco Steur pen, papier, stopwatch en fluit ter hand en floot hij voor aanvang van de wedstrijd op veld B-voor. Na een korte fase van aftasten (zo’n 30 seconden) ‘klapten beide teams er vol op’ en konden de talrijke toeschouwers volop genieten van een zinderende streekderby. Ilpendam liet direct zien een zeer gedegen en gedreven team te zijn met een aantal sterke en gevaarlijke spelers. EVC was echter gewaarschuwd en wist dat het zeer compact, geconcentreerd maar ook gedurfd moest spelen. Dat deed de thuisclub dan ook. Het gevolg was een wedstrijd vol strijd, met snelle aanvallen en omschakelingen, hartstochtelijke duels en fraaie combinaties. Ilpendam moest winnen maar vooralsnog was EVC ietsje sterker. De Edammers lieten zich de kaas niet van het brood eten, toonden respect maar geen ontzag voor de bezoekers en creëerden een aantal kansen. Na een kaats van Rayan schoot laatste man Tim Steur de bal via de keeper over. Rick schoot na een snelle aanval net naast en na een dieptepass van diezelfde Tim accelereerde de aalvlugge Rick op naar het vijandelijke doel. Maar omdat Rick rechtdoor liep en niet de kortste weg naar het doel pakte, kwam hij wat ongelukkig uit en tikte hij de bal net naast de tweede paal. Een poging van de ijzersterk spelende Rayan smoorde achter de doelman maar helaas nog net voor de doellijn. De gasten waren ook enkele malen gevaarlijk en zowel de vleugelbacks (Tim Knegt op links en Niek en later Victor op rechts) en centrumverdediger Tim Steur moesten zeer op hun qui vive zijn en blijven. Bij de paar kansen die de Ilpendammers toch creëerden was keeper Remy echter alert. Hij ranselde elk schot uit zijn doel. In de slotfase voor de thee sloeg de titelkandidaat echter toch toe. Een kort moment hadden de gasten een overtal en dat speelden ze uit (0-1).
De teleurstelling bij EVC was echter van zeer korte duur want al tijdens de pauze stonden de gezichten weer op scherp en was Roodgroen gereed voor Helft Twee waarin het de bezoekers flink lastig zou (gaan) maken. Met hetzelfde elan en nog meer vertrouwen startte Edam wederom sterk. Maar ook de withemden waren alert. Zij wisten immers dat de gastheren ditmaal niet voor de poes waren. Gevolg: een tweede ‘25’ waarin met een aanstekelijk enthousiasme en met goed voetbal gestreden werd. Mike, Jesse en Rick werkten bewonderenswaardig hard en bleven dreigend. Zij liepen kilometers: in aanvallende zin maar ook in verdedigend opzicht. En dat was nodig want vooral de backs van de gasten trokken mee ten aanval indien de gelegenheid zich voordeed. Mike zette een paar keer goed door maar hij wist helaas niet te scoren en ook Rick en Jesse waren gevaarlijk maar de gelijkmaker viel niet. Rayan was overal te vinden, liep een marathon, won duels, strooide met slimme passes maar zelfs hij kon de 1-1 niet forceren. Aan de andere kant van het veld bleven de verdedigers zeer geconcentreerd samenwerken en daardoor bleef het aantal echte kansen voor Ilpendam beperkt. Na 50 enerverende en krachtenslurpende minuten floot referee Steur af en hadden de blauwbroeken een zeer nipte 0-1 over de streep getrokken. Winst op AFC IJburg betekent dat de titel terecht naar de boorden van het NH-Kanaal verhuist. Het sportieve Ilpendam verdient het kampioenschap: Witblauw was het beste team van het najaar 2017.
Maar …. EVC JO11-1 mag trots op zichzelf zijn want het was dit keer gelijkwaardig aan de aanstaande kampioen. Roodgroen leverde (weer) een puike prestatie door een uitstekende wedstrijdinstelling en door simpelweg (maar zo eenvoudig is dat niet) Gewoon Heel Goed Voetbal.
Een compliment aan beide teams want wat jullie de toeschouwers hebben laten zien was een reclame voor de sport en het jeugdvoetbal in het bijzonder!
En Mannen van EVC JO11-1: jullie progressie is onmiskenbaar maar besef dat je daar elke keer weer voor moet werken! Heel veel succes en plezier!!!
Jan van de Nes