EVC VR1 – DZS VR1 4-1 (2-0)
Een mooie spannende wedstrijd met de lichtmasten aan. Het begin was rommelig van EVC zijde. Het lijkt er soms op dat niet iedereen uiterst geconcentreerd is na de eerste aftrap. In de eerste minuut ging rechtsback Lian Slot opzichtig in de fout, maar door de goede rugdekking liep de ontstane mogelijkheid voor de linksbuiten uit Neck met een sisser af. Even later waren onze meiden allemaal in voorwaartse beweging en was de achterhoede aangesloten tot de middenlijn. Een beetje knullig balverlies leidde een razendsnelle tegenstoot in van DZS. De spits werd op het randje van buitenspel gelanceerd, waarna Jessie Lof de achtervolging inzette en besloot om niet aan de noodrem te trekken, teneinde een rode kaart te voorkomen. Een hard strak schot volgde, maar met een geweldige redding wist keepster Suzan Kaars een snelle en onnodige achterstand te voorkomen. EVC was wakker geschud en begon langzaam maar zeker het initiatief in handen te nemen. Op dit strakke biljartlaken (A veld) moest het technisch betere team van Rolph Meijer en Klaas-Jan Kalk ook eigenlijk wel de bovenliggende partij zijn, zeker gezien de staat van de velden op het complex van onze bezoeksters. En inderdaad, de druk nam toe en diverse mogelijkheden ontstonden. Diverse corners werden versierd en in de 25e minuut zou een van deze spelhervattingen een voorsprong inleiden. Marieke van Straaten belastte zich met deze taak vanaf rechts. De bal werd bij de eerste paal keurig met het lichaam gecontroleerd door Irene Tol, waarna zij de bal terug legde richting penaltystip. En met uiterste precisie wist de mee opgekomen Viola Kemper het speeltuig richting de linker bovenhoek te plaatsen. Via de onderkant van de lat en de binnenkant van de paal belandde de bal in het net, 1-0. Met prima combinatiespel bleef de aanval gezocht worden en nog geen tien minuten later was de stand verdubbeld. Captain Marieke waagde een poging van buiten het strafschopgebied en aan de baan van het schot en de reactie van de keepster te zien leek het erop dat slechts het zijnet was getroffen, maar het bleek gezichtsbedrog. De leren knikker lag mooi achterin het netje, 2-0. Er volgden nog wat kleine kansjes, waaronder een schuiver van Nikki Pletinckx, maar de stand bleef ongewijzigd tot de thee. EVC zette in de tweede helft het goede spel door. De opbouw en het rondspelen waren eigenlijk nog beter en de jacht op de volgende treffer was geopend. Door de ingevallen Kelly Groot werd de druk naar voren groter, maar zij was ongelukkig met haar voorzetten en passing. Dit lukte beter vanaf de linkerzijde, waar Melissa Sluiman een fantastische wedstrijd als back speelde en Daniëlle Kalk steeds de diepte kon zoeken en het zich zelfs kon veroorloven om artistieke hakballetjes aan het publiek voor te schotelen. Na een kwartiertje wist de sterk spelende en goed mee verdedigende spits Selma Evrengün met een perfect balletje Vérouschka Petrovic vrij voor de keepster te zetten. De afronding was kalm en beheerst, 3-0. Niet veel later wist DZS dan toch één van de spaarzame kansen om te zetten in een doelpunt en de spanning was weer enigszins terug, 3-1. In de 70e minuut zou de laatste goal van dit duel vallen. Wederom werd Vérouschka in kansrijke positie gebracht en met buitenkant rechts joeg zij de bal in de rechterbovenhoek, 4-1. Dit was aanleiding voor de trainers om de jeugdige Daphne de Groot als spits te laten invallen en de nog jongere Anne Prinsze in de defensie te laten opdraven. Beide meiden deden dit opnieuw naar ieders tevredenheid. Anne bouwde sterk op en Daphne kwam enkele decimeters te kort om een voorzet van Selma binnen te werken. Tien minuten voor tijd werd ook onze fysiek wat zwakkere Debby van den Berg nog een invalbeurt gegund en ook dat verliep prima. Door lekker rondspelen in de achterhoede, onder leiding van Viola Kemper, werden de slotminuten professioneel uitgespeeld en nestelt EVC zich door deze mooie zege weer in de top 4.
Rolph