EVC Edamse Voetbal Club
WARTBURGIA VR5 – EVC VR1 2-12 (1-4)
Een wedstrijd op een laat tijdstip. Om 16.15 uur zou de aftrap zijn, maar dat liep uit tot 16.45 uur. Wartburgia beschikt over maarliefst zeven dameselftallen, waarvan VR1 in de topklasse speelt. Zo kon het gebeuren dat EVC aan moest treden tegen VR5. Wij moesten op een kunstgrasveld spelen met volop verlichting en er was redelijk wat publiek aanwezig, dus dit gaf een gezellige ambiance. Onze meiden hadden de topklasse wedstrijd voorafgaand aan ons duel goed bekeken en waren voornemens dit spel te gaan imiteren. Dat is natuurlijk onbegonnen werk, maar het niveau van het EVC spel was hoog en een lust voor het oog. Er moet doorgaans veel gecoacht worden door de trainers, maar het liep grotendeels als een zonnetje, dus konden de trainers hun stembanden een keer met rust laten. En de bewonderenswaardige geneeskrachtige kunsten van leidster/verzorgster Greet Langkemper zorgden ervoor dat twee licht geblesseerde speelsters vrijwel pijnloos hun wedstrijd konden spelen.Onder leiding van een uitstekende scheidsrechter werd er gecombineerd, gekaatst, gepasst en gescoord dat het een lieve lust was. De start was flitsend. Direct na de aftrap kwam de bal bij rechtsback Roos de Groot terecht. Er volgde een sublieme pass op rechtsbuiten Irene Tol. Zij liet een voorzet op maat los en in de 18e seconde schoot Selma Evrengün de 0-1 binnen tegen haar oude club (waar Selma een jaar in de selectie heeft gespeeld). Het gejuich was amper verstomd toen Irene door middel van een mooie steekbal Janna Groes vrij voor de keepster zette en de 0-2 was een feit. Maar ook Wartburgia werd zo nu en dan gevaarlijk, dus moesten verdedigsters Roos, Melissa Sluiman, Jessie Lof en Viola Kemper regelmatig vol aan de bak, maar deden dit prima. Ook de opbouw van deze vier meiden was uitstekend verzorgd. Hierdoor werden de middenvelders Marieke van Straaten, Kelly Groot en Daniёlle Kalk steeds in balbezit gebracht en konden de spitsen bediend worden. Hier komt nog bij dat Viola veelvuldig doorschoof en Kelly de steengoede en gevaarlijke linkshalf grotendeels in haar zak stopte. Wederom een prachtige voorzet van Irene werd door Janna met een sierlijke boog in de verre hoek gekruld, 0-3. Maar ook onze opponent bezat enkele speelsters met individuele kwaliteiten. En dat zou ook een tegentreffer opleveren. Met een prachtig schot in de lange hoek werd keepster Suzan Kaars kansloos gelaten, 1-3. Maar vlak voor de rust voltooide Janna haar hattrick door met een kanonskogel de keepster vertwijfeld achter te laten, 1-4.
In de tweede helft bleef het spel van hoge kwaliteit. Annet Steinhauzer verving op overtuigende wijze Melissa als linksback en Nikki Pletinckx had de plek van Kelly ingenomen en strooide met korte slimme passes. En omdat het percentage van kansen benutten op werd geschroefd vielen de doelpunten als rijpe appelen. Irene, de koningin van de assist vandaag, wist met een vlammend schot de linker bovenhoek te vinden, 1-5. Even daarna schoot captain Marieke na een mooie schijnbeweging gedecideerd de 1-6 in de touwen. De ene aanval was nog mooier dan de andere en het net bleef maar trillen. Een schitterende actie van Selma, gevolgd door een slimme assist, stelde Janna in staat om haar vierde doelpunt te scoren, 1-7. Toen was de beurt weer aan Marieke, die met een ziedend schot de bal in de linkerkruising zag verdwijnen, 1-8. Maar het sportief spelende Wartburgia gaf nog niet op en dat leverde EVC een tweede tegentreffer op. De voor de rest sterk keepende en prima meevoetballende Suzan schatte een scherp aangesneden corner verkeerd in en smashte de bal als een volleerd volleybalster in haar eigen net, 2-8. Maar onze meiden waren nog niet uitgeblust en de aanval werd weer gezocht. De ongrijpbare Irene liet opnieuw de keepster de trieste gang naar het net maken, 2-9. De dubbele cijfers zouden gehaald worden. Een schitterende dubbele combinatie tussen Marieke en Viola werd gevolgd door een steekbal op maat op Selma en met uiterste precisie schoof zij de leren knikker vlak langs de paal, 2-10. Lian Slot verving de sterk spelende Roos als rechtsback en met een aantal perfecte slidings wist Lian enkele gevaarlijke doelpogingen te voorkomen. Ook Debby van den Berg mocht aan deze voetbalshow deelnemen. Debby verving de zelden balverlies lijdende Daniëlle op de linkshalf positie en wist met korte passing haar medespeelsters goed te vinden. De weergaloos spelende Selma was naar het centrum van de aanval getrokken en na een mooie actie zette zij de 2-11 op het bijna ontploffende scorebord. Vlak voor tijd gebeurde er iets merkwaardigs. Janna punterde de bal, in een fel duel met haar bewaakster, in het doel en de fantastisch en geconcentreerd fluitende arbiter wees naar de middenstip. De speelsters van Wartburgia dachten er anders over en hervatten het spel in hun eigen strafschopgebied. Het spel ging vrolijk verder en zonder de aftrap dus te hebben genomen leverde deze arbitrale black-out dus evengoed de 2-12 op en had Janna er weer een goaltje bij. Toen was het uit met de pret en volgde na het eindsignaal een waterval aan complimenten voor het team van trainers Meijer, Kalk en keepsterstrainer Polman. Bijzonder leuk om te horen uit de mond van de scheidsrechter en de dames van Wartburgia. Ze kunnen niet alleen heel hard rennen, maar ook nog eens belachelijk hard schieten, was een veel gehoorde opmerking. Ook werd bij trainer Meijer geinformeerd naar de transfersom van een aantal speelsters, maar op duidelijke wijze liet hij merken dat er niemand te koop was. Het was een genot om de speelsters te zien acteren vandaag. De kwaliteit, het enthousiasme en de spelvreugde spatten ervan af. Als er iedere wedstrijd zo gespeeld wordt doen we voor geen enkele tegenstander onder.