EVC Edamse Voetbal Club
Zaanlandia B3 – EVC B2: 1-1
Zonder Sjors, Timon, Marc, Teijn en Simon maar met invallers Mike (keeper B1), Jens (C1) en Matthijs (C1) begonnen we aan de wedstrijd tegen het team dat in de thuiswedstrijd heetgebakerd bleek te zijn. Toen werd het 1-1 en nu ook, maar vandaag had er veel meer in gezeten, want EVC was, met name in de tweede helft, de betere ploeg. Er werden duels gewonnen en bij vlagen uitstekend gecombineerd. Het was jammer dat spits Marc geblesseerd was, want achterin lag de zwakte van Zaanlandia en EVC kreeg veel ruimte om spelers vrij voor doel te zetten. Toch waren er in de eerste helft weinig doelrijpe kansen. Alvar schoot hoog in de korte hoek, maar de keeper stond net op de goede plaats. Thijn schoof de bal tegen de paal na een slippertje van diezelfde keeper. Dat was het wel. EVC had een overwicht, maar drukte dat niet uit in doelpunten. Zaanlandia werd een of twee keer gevaarlijk en scoorde onverwacht en tegen de verhouding met een droge knal die onhoudbaar was voor Mike. In de eerste helft viel verder het goede spel van Matthijs als linksback op. Philip moest zoals elke week weer een paar keer resoluut ingrijpen, maar dat is wel aan hem besteed.
In de tweede helft lag er voorin heel veel ruimte. Beter dan in de eerste helft hielden de buitenspelers het veld breed. Met Sam in de spits en Quino aan de zijkant stond het beter. Jens verving Sam als voorstopper en dat deed hij goed. Laurens, Alvar en Jan (die een goede tweede helft speelde) heersten op het middenveld. Het was wachten op een tegentreffer. Die kwam er, zij het laat. Quino passeerde op rechts de linksback met een mooie beweging en legde de bal op de vrij staande Sam: 1-1. Als EVC de ruimte nog beter had benut, waren we zeker met drie punten naar Edam gegaan. Al met al een leuke wedstrijd, misschien wel de beste van EVC dit voorjaar. Complimenten voor de uitstekend leidende scheidsrechter.
Na afloop hebben we een patatje gegeten en een colaatje gedronken bij de M. aan de rotonde. Dat deden we niet alleen om het seizoen af te sluiten, maar ook omdat het de laatste wedstrijd was die door Ronald geleid werd. Ronald stopt namelijk als leider. Daar heeft hij goede redenen voor, maar we zullen zijn inzet, enthousiasme en personality (en muts) heel erg missen. Volgens mij is Ronald vanaf de E-pupillen leider geweest, een flink aantal jaren samen met Remco (vader Emiel) en de laatste jaren met ondergetekende. Jammer genoeg is hij niet bij het Rob Schut Toernooi, maar hij is nog niet van ons af. Ook zal hij volgend jaar wel een paar keer rijden, want, hoewel een begenadigd fietser, helemáál zonder voetbal kan hij niet.
Dick