EVC Edamse Voetbal Club
Zo op het oog een benauwde overwinning voor de “vrienden van de Zondag 3 min 1”, maar dat heet scorebordjournalistiek. De thuiswedstrijd tegen Sporting S uit Schermerhorn had ook richting de dubbele cijfers kunnen gaan, maar we misten in de tweede helft een handvol kansen. En zo bleef het nog lang onnodig spannend.
De bedoelingen van Sporting S werden snel duidelijk. Met een man of 11 achter de bal en hopen op een stiekem countertje. Met 21 spelers op één helft en een hobbelig veld is lastig om doorheen te voetballen, dat bleek vandaag maar weer eens. In ieder geval zorgen dat je de bal in de ploeg houdt, want dan hoef je niet te verdedigen. Er is namelijk maar 1 bal (citaat JC). Toch kreeg EVC wel kansen in de eerste helft. Tot twee keer aan toe kopten wij uit een hoekschop de bal tegen de buitenkant van de paal. Nick Kunst kreeg hierna de grootste kans, maar hij kopte vrij voor de doelman net over. Het venijn van de eerste helft zat duidelijk in de staart. Martin Schilder kreeg vrije doortocht en zijn voorzet werd door een Sporting S verdediger achter zijn eigen (prima) doelman gewerkt, 1-0. Wedstrijd op slot zou je zeggen, want Sporting S was nog niet over de middenlijn geweest. Vanaf de aftrap stonden wij echter nog te genieten van dit sportieve hoogtepunt, van het heerlijke lentjezonnetje en dachten wij al stiekem aan de overheerlijke Radlertjes (2%) die wij na de wedstrijd gingen nuttigen. Daardoor zagen wij een vrijstaande tegenstander over het hoofd. Hij produceerde een voorzet die door Nick achter doelman Daan Keijzer werd geschoten, 1-1. Nog voor de rust stelde EVC orde op zaken. Eerst zagen we een mooie een aanval over rechts. De voorzet belandde in de voeten van Jeffrey Kemper, die rustig voor de doelman een hoek uitzocht en afdrukte, 2-1. Even later schoot Martin van dichtbij de 3-1 binnen. Wedstrijd in de tas en de niet fitte Mike Onsia en Toon Visser eruit voor een wisselbeurt.
In de tweede helft waren de 14 van Sporting S teruggebracht tot 12. Kwestie van een smalle selectie en een spelend Sporting S 1, waar hebben we dit meer gehoord. EVC kreeg in de eerste 20 minuten van de tweede helft zeker 5 (maar misschien wel 10) niet te missen kansen die op onverklaarbare en verklaarbare (uitstekende Sporting S-doelman) wijze toch gemist werden. En als dan Sporting S, na een foutje in de opbouw, zomaar 3-2 weet te scoren kun je het onheil nog bijna over jezelf afroepen. Zover kwam het gelukkig niet. We misten nog een megakans op de 4-2 en daarna kwam het one-second-of-fame moment van onze rechtsback Eelco Rossenaar. Sommige van zijn medespelers raken al in paniek als hij dreigt een schoen over de middenlijn te zetten, maar vandaag meldde hij zich voorin na een afgeslagen hoekschop. De buitenspelval bij Sporting S klapte bij de voorzet veel te laat dicht en er volgde een weergaloze kopbal van de inlopende Eelco die strak in de onderhoek verdween. Helaas stak de Sporting grensrechter er een stokje voor en nam de scheidsrechter dit signaal over. Eeuwige roem of een roemloze buitenspelgoal, het verschil gemaakt door een oranje scheidsrechtersfluit van De Blokker met een loszittende erwt. Jammer broer.
Het was wederom even gezellig in de kantine. Vroeger gingen we weg na de man met de hamer, nu na de man met de stofzuiger.
Volgende week voor de tweede keer dit seizoen naar Oostzaan voor de uitwedstrijd tegen OFC 4.