Vandaag stond een lastige wedstrijd voor de “vrienden van de Zondag 3 min 1” op het programma, de uitwedstrijd tegen Wherevogels 3. De thuiswedstrijd in september werd maar ternauwernood (3-1) over de streep getrokken en tevens won Wherevogels een paar weken geleden nog van onze nog naaste concurrent Ilpendam 3. Wij speelden vandaag om de onhebbelijke tijd van 14.00 uur, maar zo wisten wij al voor de aftrap dat Ilpendam ’s morgens gelijk gespeeld had bij Kwadijk 2. Lang leve de voetbal-app.
12 EVC-ers stonden vlak voor aanvang klaar om te voetballen, maar Alec Fanger ontbrak. Als een peuter die zijn ouders is kwijtgeraakt in een overvolle HEMA, zo speurde hij het complex van Purmersteijn (!) af op zoek naar zijn voetbalvrienden. Gelukkig is het niet ver rijden van Purmersteijn naar Wherevogels en was Alec nog net op tijd, om wissel te staan.
Op veld B trapte de thuisploeg af. Wherevogels is geen wereldteam, maar een tomeloze inzet en veel loopvermogen maakt het voor ons toch een lastige tegenstander. Want lopen kunnen ze wel die Vogels uit de Purmer. Iedere speler lijkt op de brommer, die overigens niet rijdt op benzine, maar op nicotine. Waar wij tijdens een pauze een slok water drinken, nemen zij een haal van een sigaret. Toch had EVC in het begin van de wedstrijd het betere van het spel en hadden we via Toon Visser moeten scoren. Maar toen we één keer met teveel mensen vooruit waren kregen we direct een counter om onze oren en was Roy Kunst kansloos, 1-0. Vrij snel trok EVC de stand weer gelijk. Uit een mooie aanval volleyde Gerro Sanders heel fraai raak, 1-1. Daarna kregen wij steeds meer moeite met het opportunistische spel van onze tegenstander en hadden ook over geluk niet te klagen. Uit een hoekschop kopte Wherevogels de bal op de lat en een mislukte voorzet waaide over Roy tegen de verste paal. Wij kwamen maar niet lekker terug in de wedstrijd. We misten de snelheid van de afwezige Martin Schilder en ook het hobbelige veld was niet in ons voordeel.
In de tweede helft kwamen we beter uit de startblokken. Een hele mooie aanval opgezet door Marco Kassteen en Jeffrey Kunst werd door de laatste schitterend afgerond, 1-2. Lang konden we niet van deze voorsprong genieten. Na een afgeslagen Wherevogels-aanval kreeg de spits die was blijven hangen de bal in buitenspelpositie aangespeeld en schoot vrij voor Roy raak, 2-2. Natuurlijk werd er gevlagd voor buitenspel, maar de scheids zag het op eigen waarneming anders. Nu floot hij verder prima en was hij niet op enige partijdigheid te betrappen, maar hier zat hij er naast. Boos worden doen we natuurlijk niet, “it is all in the game”. EVC probeerde het nog wel in het restant van de tweede helft maar de overtuiging ontbrak. Wherevogels bleef op de counter gevaarlijk, maar grote kansen kregen ze niet meer. In de slotseconde leek Paul Buurs nog een de winnende treffer te kunnen maken. Maar wat vroeger een “HUPS” was is nu een “hupsie” en zo eindigde de wedstrijd in een terecht gelijkspel.
Volgende week paaseieren zoeken (als ze tenminste verstopt zijn), een week later Sporting S thuis.