EVC MB1 – PURMERLAND MB1 3-1 (1-1)
Ook de tweede wedstrijd in de voorjaarscompetitie is omgezet in een zege. Het taaie Purmerland was op visite en hun beste speelster bleek de keepster te zijn. En zij was dan ook ons struikelblok in de eerste helft. Ook kwam erbij dat EVC geen supergoed voetbal liet zien. Toch hadden onze meiden, via Kim Bakker en Annemijn Westerneng, diverse mogelijkheden om de score te openen. De keepster wist echter van geen wijken en de eerste de beste knappe tegenaanval van de gasten leverde een doelpunt op. Veldspeelster Annicka Kuipers stond in het doel en had, enigszins logischerwijs, geen antwoord op dit schot van afstand, 0-1. EVC bleef de iets betere ploeg en kreeg ook de meeste kansen. Richting de rust werd er mooi opgebouwd via Daphne de Groot en invalster Faye Suurmond (MD1) en was het uiteindelijk Nina de Groot die zich met een mooie actie vrij speelde en de keepster wist te kloppen, 1-1.
In de tweede helft stond Fenna Swier (MC1) tussen de palen en dat bood wat meer zekerheid. Hierdoor straalde de defensie met Roos Nordmann, Britt Ooms, Elise Dompeling en Nora Kramer meer rust uit. Er werd weinig weggegeven en de opbouw was prima verzorgd. Met keihard werken van Kim Uijlenhoed en Jamy Haselager werd ook de slag op het middenveld grotendeels gewonnen en was het wachten op de voorsprong. Zeker ook omdat EVC een stuk beter speelde dan voor de thee. Maar ook nu bleek dat scoren toch een apart klusje blijkt te kunnen zijn. Een klein kwartier voor tijd viel dan toch eindelijk de voorsprong te bejubelen. Invalster Irene Tol werd weer eens goed gelanceerd en besloot nu toch maar eens om de bal niet af te spelen, maar zelf richting het doel te denderen. Een juiste keuze. Zij liep iedereen eruit en met een droge, bekeken bal in de lange hoek liet zij de keepster kansloos, 2-1. Even later werd het duel definitief in Edammer voordeel beslist. Irene nam een corner van rechts en deze werd door niemand geraakt en draaide in bij de tweede paal. Via de binnenkant van de paal belandde de bal ruim achter de doellijn, alwaar de keepster nog een ultieme reddingspoging waagde. De arbiter twijfelde nog even, maar de zeer sportieve grensrechter van Purmerland wees gedecideerd naar de middenstip, 3-1. De trainer van onze opponent vond het nog nodig om het veld in te lopen en verhaal te halen en daarbij eigenlijk openlijk zijn vrijwillige grensrechter verbaal aan te vallen. Dit schijnt er helaas ook nog altijd bij te horen. EVC voelde zich bevrijd en schotelde nog een paar mooie aanvallen voor aan het publiek. De score had nog wat ruimer uit kunnen vallen, maar het net werd niet meer gevonden. Ook na het eindsignaal was er een moment dat de sportiviteit in het voetbal niet bevorderd. Een gefrustreerde voorwaartse van blauw/zwart betichtte een verdedigster van groen/rood ervan ernstige scheldwoorden te hebben gebruikt. Bij terecht nader onderzoek van onze trainer bleek het verhaal andersom te zijn. Dit zijn en blijven trieste zaken en ik ben blij en trots dat onze speelsters zich niet inlaten met dit soort minderwaardige praktijken. Maar om het accent niet hierop te leggen en het mooi af te sluiten: een sterke en verdiende overwinning.
Rolph