EVC Edamse Voetbal Club
De eerste officiële wedstrijd van dit seizoen betrof een bekerwedstrijd. Tegenstander De Wherevogels B1 speelt ook in de 1e klasse, maar dan op zondag. In de aanloop naar deze wedstrijd was er nog gedoe met spelerspassen, maar gelukkig publiceerde de KNVB om 23.00 uur (mooie tijd) op vrijdagavond het bericht dat spelers zonder pas maar met geldige ID toch konden spelen. Coach Nico van Dijk had zijn opstelling echter toen al klaar en zo begon Aaron Lacunes, die nog geen officiële pas heeft, op de bank samen met C1-speler Semmi Jansen.
Grootste tegenstander van EVC en De Wherevogels was de temperatuur. Een bloedhete dag en amper wind, het kunstgras had veel weg van een snelkookpan. EVC had in het begin moeite met het fysiek aardig uit de kluiten gewassen Wherevogels, dat over een heel behoorlijk elftal bleek te beschikken. Een handige en snelle linksbuiten, die Casper de Vries handenvol werk bezorgde. De eerste kans was voor EVC. Helaas kon Brian Rossenaar de prima breedtebal van Azeddine Sout niet hard genoeg in de hoek mikken. De inzet was te zacht om het de doelman moeilijk te maken. EVC kwam steeds beter in de wedstrijd, maar het was Wherevolgels dat via een counter de 1-0 scoorde. Lang konden zij niet van deze voorsprong genieten, want toen Azeddine in het strafschopgebied werd vastgehouden ging de bal op de stip. Brian schoot hard en hoog raak.
In de tweede helft maakte Aaron zijn opwachting en werd het een hele andere wedstrijd. EVC speelde prima. Niet gaan lopen, maar de bal het werk laten doen. Het middenveld was in handen van Eric Tol, Daniël Kemper en Johnny Latdorp en achterin zat het met Casper, Mitchell Rossenaar, Rowan Suurmond en Kike Kraai Miedema potdicht. Met name Kike is de laatste seizoenen uitgegroeid tot een zeer bruikbare kracht aan de linkerkant, die goed weet wat hij wel en niet moet doen. EVC was beter en een voorsprong kon niet uitblijven. De beide doelpunten waren wonderschoon. Aaron was uitgeweken naar rechts en legde terug, waarna Brian de bal met rechts vanaf de rand van het strafschopgebied in één keer snoeihard onder de lat in het doel pegelde, 1-2. Even daarna begon de aanval aan de linkerkant. Brian zette voor, waar Johnny net niet bij de bal kon om hem in te koppen. Gelukkig stond Azeddine daar nog achter om de bal op te pikken, met rechts naar binnen te komen en met links in de kruising te knallen, 1-3. Het was wachten op de genadeklap, maar de noodzakelijk drinkpauze haalde voor EVC het ritme uit de wedstrijd. Semmi kwam in het veld, maar C-junioren in de 2e klasse van vorig seizoen is toch heel andere koek dan sterke 2e jaars B-junioren in de 1e klasse. Bij EVC was na de onderbreking de koek op en ook de warmte ging zijn tol eisen. Wherevogels maakte daar dankbaar gebruik van en trok 10 minuten voor tijd de stand weer gelijk. De 2-3 gaven we te simpel weg, de 3-3 was mooi gedaan. Doelman Mike van Wees behoedde ons nog met een redding voor een nederlaag, maar aan de andere kant kwam Rowan bij één van zijn bekende rushes net niet goed uit om nog gevaarlijk te worden. Eindstand 3-3 en daar had iedereen vrede mee. Woensdag thuis tegen RKAV Volendam B1, dat in de 4e divisie uitkomt, veel succes!