EVC Edamse Voetbal Club
EVC C1 – VV Velsen C1: 2-3
Op zaterdag 30 mei was het dan eindelijk zo ver. De C1 kon bij winst op Velsen kampioen worden. Omdat Velsen twee weken geleden niet op kwam dagen, was de wedstrijd opnieuw ingepland. Velsen wilde nu wel komen, maar alleen met een team dat volledig uit tweedejaars C bestond omdat de eerstejaars in de nieuwe C1-formatie meedeed aan een toernooi. Uit hadden we met 1-7 van de echte C1 gewonnen, maar het team waar we nu tegen speelden was sterker en gebrand op een goed resultaat. Omdat het tweede van EVC een nacompetitiewedstrijd speelde op het kunstgrasveld, speelden we op gras, op een veld dat ons niet gelukkig gezind is. Een veld dat ook nog aan de kleine kant is, waardoor spits Aaron minder ruimte heeft. Velsen had zijn huiswerk goed gedaan, want Aaron werd door twee sterke mandekkers met de nodige fysieke kracht in de tang gehouden. En zonder een Aaron op dreef is het voor EVC meteen een stuk lastiger. Nog moeilijker werd het toen rechtsback Johnny met een rugblessure uitviel. Vaak is hij degene die het tij kan keren.
In de eerste tien minuten kreeg EVC drie dotten van kansen, maar een boogbal van Eric ging over en afleggers van Semmi op Aaron en van Aaron op Semmi waren nét te zacht waardoor er de keeper en een speler tussen konden komen. Uiteindelijk scoorde Timon, maar maakte Velsen, dat steeds beter in de wedstrijd kwam, vlak voor rust gelijk.
Na rust scoorde Velsen twee keer achter elkaar op fraaie wijze (waaronder een mooie vrije trap in de kruising) en keken onze jongens plotseling tegen een 1-3 achterstand aan. Met dat scenario had werkelijk niemand rekening gehouden. Toen Eric uit een penalty (Jan werd vastgehouden) de 2-3 maakte, gloorde er enige hoop, maar het was duidelijk dat Velsen die voorsprong niet meer weg zou geven. EVC was niet bij machte om zijn stempel op de wedstrijd te drukken. Onze jongens hadden duidelijk moeite met de druk van de tegenstander, die geen ruimte gaven en steeds met lange ballen de behendige voorwaartsen aan het werk zette. EVC speelde ook niet goed. Steeds hoge ballen die een speelbal van de wind waren en ook over de grond liepen de combinaties niet. Het belangrijkste probleem was de ruimte die met name de middenvelders van Velsen kregen (met name de mid-mid).
Zo eindigde de zaterdag in een grote teleurstelling. EVC en Ilpendam eindigden met een gelijk aantal punten (33), maar omdat Ilpendam niet bij Hoofddorp was komen opdagen (voor de tweede keer een BNO trouwens) had EVC één wedstrijd meer gespeeld en daardoor meer verliespunten dan Ilpendam. Als EVC niet tegen Velsen had gespeeld, zo gek kan het zijn, was EVC kampioen geworden. Een absurd einde van het seizoen, dat overigens door fraai voetbal, een goede sfeer, een heel mooi internationaal toernooi, Aaron als topscorer van Waterland (52 doelpunten!) en promotie naar de eerste klasse (Ilpendam heeft namelijk drie of vier dispensatie-B-spelers) in alle opzichten zeer geslaagd genoemd kan worden.
Dick