SDZ E2 – EVC E1 (0-0, rust) 2-1 voor SDZ E2
(12-5-2015, 8e wedstrijd voorjaarscompetitie seizoen 2014-2015)
Een kraker: zo kan vooraf én achteraf de wedstrijd SDZ E2 – EVC E1 bestempeld worden. Want de derde match tussen beide titelpretendenten had wéér alles in zich wat voetbal zo mooi en zo spannend maakt!
Waar ging het om? EVC E1 stond bovenaan in de voorjaarscompetitie en had 4 respectievelijk 3 punten meer dan SDZ E2 en Zeeburgia E4. Het was voor Roodgroen de laatste wedstrijd in deze competitie. EVC had 7 gespeeld en 16 punten, Zeeburgia 7-13 en SDZ 7-12. Een gelijkspel was voor Edam genoeg voor de titel. SDZ E2 (13 E-teams) is echter een geduchte tegenstander gebleken. Thuis werd nipt met 3-2 gewonnen en in het najaar werd het aan de Transformatorweg een – voor de lezers boven de veertig – ‘Van Tuurenhoutje’ (lees: 0-0).
Eigenlijk zou op 2 mei al gespeeld worden maar SDZ verzocht het duel te verplaatsen vanwege afwezigen door vakantie. EVC E1 was toen compleet maar werkte toch mee aan dat verzoek. Nu echter was onze E1 niet compleet: de uitstekende verdediger Tristan Brommersma was op vakantie en verder waren Timo de Waart en Ryan de Wit licht geblesseerd en is Jordy Butter nog op de terugweg na zijn armbreuk. Om die reden was David Kemper gevraagd om met de E1 mee te spelen. Roodgroen bracht de volgende spelers voor het voetlicht: Tom de Graaff (k) (a), Joep van Gog, David Kemper, Timo de Waart, Joey Treuren, Ryan de Wit, Jur Bakker, Alan Sier en Jordy Butter.
Onder prima omstandigheden en aanschouwd door een grote schare supporters (van beide teams) floot de jeugdige SDZ-scheidsrechter voor het begin. Van acquit af aan speelden beide ploegen vol overgave om de zege. Het spel golfde op en neer en beide teams gaven elkaar geen duimbreed toe. Kansen waren er over en weer maar de defensies waren vooralsnog de baas. EVC was met name via Ryan de Wit gevaarlijk maar tot doelpunten leidde dit niet. Na 25 minuten waarbij de spanning steeds meer opliep floot de uitstekende arbiter voor rust: 0-0. De kleedkamers waren wat ver weg en daarom werd de pauze op het veld – in de schaduw – doorgebracht. Ook de zeer welkome verfrissing werd aldaar genuttigd.
Na een paar adviezen, aanwijzingen en tips startten 020 en 1135 voor Helft Twee. Het spelbeeld wijzigde niet, het krachtsverschil evenmin maar de spanning wel: die bleef stijgen. Ook het toeschouwersaantal nam toe want van andere velden kwam steeds meer mensen kijken. Na 10 minuten kantelde de wedstrijd, zo leek het. Want een vrije trap van SDZ werd niet goed verwerkt en de thuisclub kon opnieuw – en veel te gemakkelijk – inschieten. Dat was de goden verzoeken: SDZ scoorde 1-0. Hoe zou Roodgroen reageren? Die vraag werd snel beantwoord: een vlijmscherpe counter leidde tot balbezit voor Ryan. De topscorer aarzelde niet: een korte dribbel en een doeltreffend schot en het was 1-1. Het Edammer legioen liet een oerkreet horen die tot ver buiten Mokum te horen was! Alles was weer in evenwicht maar de intensiteit en de verbetenheid namen steeds meer toe. De defensie onder leiding van Tom had de zaak goed onder controle maar moest wel blijven opletten. Mooi was het om te zien dat Edam weer dezelfde never-say-die mentaliteit had van de wedstrijden om de DEEN-Cup! Ook de voorwaartsen lieten zich weer zien in verdedigend opzicht! En in balbezit had EVC veel snelheid voorin met Jur, Ryan en Alan. SDZ moest scoren, EVC kon volstaan met deze stand. Een goal voor Roodgroen zou echter de genadeklap betekenen voor de thuisclub. Die leek er te komen in een snelle uitbraak maar een aarzeling na niet goed vrijlopen leidde tot balverlies. Nu was SDZ weg en dat werd fataal: 2-1. In de laatste minuut kwam Amsterdam weer op voorsprong en de resterende tijd was tekort voor EVC E1 om nog terug te komen. Een minimale nederlaag was het resultaat. Daarmee deden de Keetzijde-Mannen zich tekort maar dat telt nu eenmaal niet. Een groot compliment was er van de begeleiding aan alle spelers: want het was een genot om te zien met welke passie, gedrevenheid en beleving alle spelers de gehele wedstrijd speelden! Dat is de ware spirit! SDZ won, was wellicht voetballend ietsje beter maar het was weer een zeer gelijkopgaande strijd. Geen kampioen, of toch? EVC E1 heeft nu 16 punten uit 8 wedstrijden (doelsaldo 32-16), SDZ E2 heeft 7-15 (30-16) en Zeeburgia E4 heeft 7-13 (40-21). Woensdag 20 mei is het Zeeburgia E4 – SDZ E2. De winnaar is kampioen maar ……. bij een gelijkspel is de titel voor EVC E1!!! Kortom: Hitchcock heerst (weer)!
Jan van de Nes