EVC Edamse Voetbal Club
Deze zaterdag moest de MD2 tegen Westzaan, die bovenaan de competitie meedraaien en een geduchte tegenstander zouden kunnen zijn. Gezien de overwinning op HSV moest een overwinning echter zeker mogelijk zijn.
Het zou blijken dat het vroege tijdstip enige invloed had op de stemming van sommige speelsters. Deze was zeer uitgelaten, wat op zich niet erg is maar er was totaal geen focus op de wedstrijd.
Dit terwijl de tegenstander fanatiek met de warming up bezig was, gesteund door een grote groep meegereisde toeschouwers.
Direct bij aanvang bleek dat het vermoeden juist was, Westzaan ging er direct vol tegenaan en schuwde het fysieke contact niet. Regelmatig werd er behoorlijk ingegrepen op onze aanvallen, maar het bleef allemaal net binnen de grenzen van het toelaatbare.
Feit was wel dat onze verdediging weer stond als een huis, wat maar weer bewees dat de focus er direct na het beginsignaal toch 100% was. Westzaan is niet één keer echt gevaarlijk bij ons doel geweest.
We konden niet echt doorbreken door hun verdediging, mede door “stevig verdedigwerk” van de (snelle, en grote) Westzaanse backs. We bleven hangen voor hun strafschopgebied en konden niet echt doorbreken.
Onze (vaak prachtige) aanvallen over de flanken werden voortijdig hard gestopt, en de stand bleef dan ook tot de rust op 0-0 hangen.
Na een stevige pep-talk en een limo begonnen we aan de tweede en laatste helft van de wedstrijd.
We bleven dezelfde strategie hanteren, met het verschil dat de meiden belooft hadden er minstens één in te knallen.
Halverwege de tweede helft werd wederom een aanval in het strafschopgebied stevig gestopt, maar deze keer kon de (prima fluitende) scheids niet anders als naar de stip wijzen: penalty. De EVC tribune schudde op z’n grondvesten!
Anne Prinsze, die ook meedeed, had waarschijnlijk wilde plannen voor deze penalty maar helaas was het resultaat minder mooi, de bal passeerde nét de verkeerde kant van de paal.
Westzaan vierde dit als ware het de kampioens-treffer, maar onze meiden accepteerden en stonden weer klaar voor het vervolg.
Anne zou het niet veel later goed maken. Een vrije trap vlakbij de cornervlag draaide prachtig in en verdween nét tussen de (prima) keepster van Westzaan, en dezelfde paal: 1-0!
Het gejuich van het EVC publiek was waarschijnlijk in de wijde omtrek te horen..
Niet veel later maakte scheidsrechter Viola een einde aan de pot: een nipte overwinning in de pocket, toch 3 punten!
Eén ding wil ik nog benadrukken: jullie bleven keihard werken ondanks de fysieke tegenstand, een prima instelling en daarom ook verdient gewonnen.
Zie jullie dinsdag weer op de training!
Peter