Er stonden deze week weer 2 wedstrijden op het programma:
Eerst donderdag tegen de onderste in de poule (Beemster), een inhaalwedstrijd, en zaterdag tegen de bovenste en directe concurrent HSV Heiloo.
Donderdagavond was de sfeer ontspannen, het ging immers om de onderste..makkie, dachten de meiden.
Het voltallige team was aanwezig, inclusief keepster Tessa die het voorzichtig weer ging proberen.
De sfeer zat er goed in, het beloofde een leuke pot te worden al waren sommige tegenstanders wel behoorlijk groot.
We waren direct de bovenliggende partij, met heel veel balbezit, alleen moest dit wel omgezet worden in doelpunten.
Uiteindelijk was het Selena, die een mooie voorzet van Noah beheerst intikte en daarmee de nul van het bord haalde. We bleven goed combineren, maar de verdediging van Beemster was niet voor één gat te vangen.
Het bleek lastiger dan gedacht om de score op te voeren.
Selena maakte toch nog voor rust de 2-0, zodat we gerust naar de limo konden.
Na de rust namen we nog meer de overhand, maar Beemster ging nog meer in de verdediging en we kwamen er niet door. Er werd door alle meiden keihard gestreden om de bal, mooie combinaties gemaakt, mooi om te zien.
Uiteindelijk was het Jamila die een verdiende penalty keihard verzilverde, 3-0.
Jamila kreeg nog een penalty, maar schoot helaas alleen een deuk in de lat, en de omstanders waren niet alert genoeg om in tweede instantie te scoren, jammer.
Daarmee bleef het dus 3-0, maar prima gevoetbald meiden en 3 belangrijke punten binnengehaald!
———————————————————
Zaterdag volgde meteen de volgende (zware) wedstrijd, uit in Heiloo tegen HSV, met een voltallig team inclusief keepster Tessa. Vanwege wat pijntjes links en rechts bij sommige meisjes waren Anne Prinsze en Henriette ook meegekomen om het elftal compleet te houden.
Het beloofde een moeilijke match te worden, we stonden theoretisch gelijk in punten, al hadden wij voordeel in het doelsaldo.
Nadat een in de haast gevonden (prima) scheids had gefloten kon de pot beginnen.
Waarschijnlijk waren de coaches de meest gespannen personen langs de lijn, de meiden bleven er koel onder.
We bleven gewoon op onze posities als altijd, en probeerden langs de zijkanten de spitsen te bereiken.
Selena was ook vandaag weer degene die de score opende, ze tikte na een minuut of 10 een prachtige voorzet van Henriette simpel binnen, 0-1.
Nog in de roes van het snelle doelpunt moesten de meisjes met lede ogen toezien hoe binnen een aantal minuten de gelijkmaker werd binnen getikt..1-1. Dit beloofde nog spannender te worden als we dachten.
Toch hielden we het hoofd koel en bleven prima uitverdedigen. De bal ging vaak over de flanken, maar HSV liet zien over prima verdedigsters te beschikken.Toch was het Anne P die een paar minuten later met een droge knal de score weer naar Edamse kant omboog, 1-2.
Een paar minuten verder herhaalde ze dit trucje en tekende de 1-3 aan.
Tijd voor een beetje limonade en een goed gesprek..rust.
Na de rust gingen onze meiden nog beter voetballen dan de eerste helft, HSV kwam een aantal keer gevaarlijk door maar onze verdediging en middenveld was ijzersterk en keer op keer werden de aanvallen gekeerd.
Ook Tessa moest een paar keer laten zien dat ze weer op de beterende hand was, met goede reddingen.
Selena werd gewisseld om haar pijnlijke voet een beetje rust te gunnen, maar Esmee zorgde voor een prima vervolg door de 1-4 en de 1-5 te laten noteren.
Tenslotte was het Anne P die de uiteindelijke score op 1-6 bracht, een prima resultaat!
EVC is hiermee een grote stap dichterbij het kampioenschap, maar het is nog niet gewonnen. Aanstaande zaterdag thuis tegen Westzaan, die ook goed meedoet in de competitie.
Zie jullie dinsdag weer bij de training!
Peter