EVC Edamse Voetbal Club
Het weer was vandaag op het Schiereiland het best te omschrijven als ‘bar’. Jullie aller stukjesschrijver had zich verschanst in de dug-out naar trainer Rob Bakker, die naast zich zijn zwarte boekje opengeslagen had liggen. Een maagdelijk witte pagina klaar om beschreven te worden met allerhande opvallendheden, die Rob tijdens de wedstrijd zou gaan constateren.
Met de laatste wedstrijd, die maar nipt werd gewonnen in het achterhoofd (tweede helft was officieel billen knijpen), werd begonnen aan de warming up. Het groen was dit maal echt groen en met bijna alleen kunstgras in de benen, was het afwachten wat deze winderige wedstrijd zou brengen. Niemand kon vermoeden dat de EVC D1 aan de voorochtend stond van haar beste wedstrijd van dit seizoen tot nu toe.
“Is dat een compliment?” “ja dat is een compliment” zou Mart Smeets zeggen, maar in dit geval ook zeer terecht. De toegestroomde supportersschare zou worden getrakteerd op oogstrelend voetbal van een team waarin iedereen samen knokte voor de overwinning.
Bij het eerste fluitsignaal was het nog even zoeken. Bijna direct was er een kans voor Marken, die naar verluid twee belangrijke basisspelers mistte. De aanval werd goed afgeslagen en toen was het tijd voor de EVC D1-show. Na een geweldige actie wordt Vincent Wissels vrij gezet voor de keeper en scoort 0-1. De wedstrijd is amper 2 minuutjes oud. Amper een minuut later is het Dorus Bos die breed legt op Twan Dijkhuizen, maar Twan schiet net naast. Dorus zou later uitvallen door algehele malaise en met het gemis van Collin bleef een elftal over dat geen blessures meer kon gebruiken. Het zou echter niet zo’n wedstrijd worden. Een aantal minuten later was het wederom een rush van Vincent die geweldig en keihard werd afgemaakt 0-2. EVC was heer en meester op het veld, de trainer van Marken tot wanhoop drijvend. Om het probleem voor Marken compleet te maken werd in de daaropvolgende paar minuten hands geconstateerd net buiten de 16 meter. Waleed ait Abdellah legt aan en scoort in de lange hoek de 0-3.
Het zou nu gemakkelijk zijn geweest om de wedstrijd als gespeeld te zien, maar daarin zit de echte klasse, die deze wedstrijd onderscheid van de eerder gespeelde wedstrijden. EVC zet door en wederom in 4-4-2 opstelling wordt er ditmaal waarlijk tikkietakkie voetbal gespeeld. De wil om te werken zet iedereen aan om een extra stapje te zetten, wat zich uit in ‘voetjes net wel tegen de bal i.p.v. net niet’ en ‘simpel i.p.v. ingewikkeld’ voetbal. Maar genoeg opgehemel….door met de wedstrijd. Het is dat Joel van der Vlies net buitenspel stond, maar anders had de aanval wederom in een doelpunt geëindigd. Het probleem voor Marken werd echter compleet na een uitgooi van de kant van Marken. In een moment van onoplettendheid weet Twan Dijkhuizen de bal te veroveren en scoort fabelhaft de 0-4. De trainer van Marken vroeg zich hard op af wat er in twee weken gebeurt was met dit EVC en niet alleen hij kan ik u vertellen….
De rust gaf de toeschouwers de tijd om een en ander mentaal te verwerken. 0-4 ….dit zou wel eens een enorme stunt kunnen worden.
Na de wisseling der helften en het fluitsignaal van de in rood gestoken scheids, werd afgetrapt en zagen we (gelukkig) dat hetzelfde fanatieke EVC team het veld had betreden. De tweede helft was een uitstekend vervolg en voetbaltechnisch viel er weinig op aan te merken. De kaats was goed (strak en hard), er werd ruimte gezocht op de moment dat het kon en het veld werd klein gemaakt als het moest, ook werd het 4-4-2 voetbal beter toegepast. Maar vooral de gezamenlijke strijd was mooi om te zien, die zorgde voor een continue druk op Marken, wat alleen maar kon leiden tot het verder uitbreiden van de score. En dat gebeurt na een minuut of 10 door Jaydie Jansen, die de 0-5 aantekende in de verre hoek. De slotstand zou worden bepaald door Twan die na wederom een weergaloze aanval, door Bas Nieuweboer (die zijn koelte bewaarde) vrij werd gezet en tot scoren kon komen. Een jaloersmakende loeier vol in de kruising.
Hoewel de stand net zo makkelijk 0-8 of 0-10 had kunnen zijn, is dat van minder belang dat het vertoonde voetbal en de team spirit. Een genot om dit vanaf de zijlijn te mogen zien. Volgende week in de streekderby tegen Volendam hopelijk eenzelfde resultaat.