EVC Edamse Voetbal Club
Vandaag waren we compleet bezet. Huub weer langzaam op de weg terug, bijna hersteld van zijn ziekte van Pfeiffer en met “nieuwkomer” Dees als verdediger vast erbij, hadden de mannen er zin in. De koploper kwam op bezoek en we hadden prima getraind. De technische staf probeerde vooral mentaal te coachen en te prikkelen, want tactische “ingebakken” zekerheidjes, zoals “met je man meelopen”, “naar de bal toe”, “de flanken gebruiken”, “de bal achterna gaan en je teamgenoten het niet alleen laten oplossen”, kunnen ook worden uitgelegd als voetballen met je koppie. Doel was dus om uit te gaan van onze eigen kracht, plezier te hebben en te gaan voor de overwinning.
Met de koude, straffe noordoosten wind en een aantal ouders in de kantine wegens “”dienstplicht” (bedankt!), togen de bikkels als 1 team naar buiten en begonnen, onder leiding van aanvoerder Thijmen, aan de warming-up. Nadat er nog een aantal spelers bij de tegenstander kwamen aanwaaien, werd op tijd de aftrap genomen. EVC “stond” goed, echter, geheel onverwacht ging een voorzet van Purmersteijn, via de handen van Youri, in het doel, 0-1. De koppies gingen dit keer niet naar beneden, maar we pepten elkaar extra op. Wat volgde was een mooi staaltje teamwork. De meegekomen toeschouwers en de trainers/coaches zagen langs de kant achterin Dees, Daan en Dylan L., onder leiding van onze laatste man Dylan O., weinig kansen weggeven. Als 1 blok gingen we fel en fair op de bal en gaven de bal goed mee aan onze middenvelders Marijn, Huub en Simon. Die wisten met regelmaat goede passes te geven op onze snelle buitenspelers Thijmen en Sander. Het was vooral Sander, die regelmatig zijn hielen liet zien. Het enige wat we nog niet zagen, was een zeer verdiend doelpunt. Sander had 2 grote kansen, alleen het net bolde nog niet van een vlammend schot. Het vuur kwam wel en hoe! Na een mooie combinatie op het middenveld, ging laatste man Dylan O. mee naar voren en kwam aan de rechterkant van het veld. Daar gaf hij een hoge, strakke voorzet, waar El Ghazi wekelijks zijn complimenten voor in ontvangst mag nemen. Simon was ook weer prima mee gelopen en verlengde schitterend met zijn hoofd de voorzet en belandde achter de verbouwereerde Purmersteijn keeper, yes 1-1!
Een beetje opgewarmd door de koffie, bleven de coaches in de rust hameren om zo door te blijven voetballen en super geconcentreerd te blijven spelen (spelen werd in dit geval bijna realistisch, want beloningen, in de vorm van een hele middag PlayStation spelen, werden in het vooruitzicht gesteld!). De blik ging weer naar voren en de boel werd achterin op slot gezet. Zo gezegd zo geDaan.
Er werd weer afgetrapt en menig duel werd bijna letterlijk uitgevochten, zo werd er van beide kanten gestreden om de bal. De scheidsrechter van vandaag floot prima en zag alles. Dylan L. en Daan wonnen bij elk duel. Dees stapte steeds goed in pakte de bal af voordat een Purmersteijner kon nadenken om de bal aan te nemen. Simon en Sander hadden samen met de coaches besproken dat er meer steekpasses moesten komen. Simon had dit goed onthouden en hij liet ook zijn verdedigende taken niet sloffen. Het was “quick silver” Sander, die de 2-1 liet aantekenen en iedereen aan EVC kant liet juichen. Niet lang daarna, nam Simon een corner en bijna de enige EVC speler, tussen 3 a 4 verdedigers, was Sander. Die tikte snel en behendig de bal in het doel, 3-1. Toen kwamen de (bijna) PlayStation momenten… Marijn kreeg een goede schietkans, net naast… En een keer alleen voor de keeper… Net niet dus… Een derde kans was wel raak, alleen, nadat een schot van Marijn goed werd gekeerd door de keeper, was Huub er als de kippen bij om de trekker over te halen en de 4-1 aan te laten tekenen op het Keetzijdse scorebord. EVC liet de teugels iets vieren en Purmersteijn was gebrand om ons feestje te verstieren. Alleen Youri was de 2e helft niet te passeren en redde net als Cilissen, heel behendig en beheerst en dus bleef het bij het laatste fluitsignaal bij een 4-1 overwinning.
De penalties leverden geen “waardebon” op voor een middag Playstation spelen (pffff….Edwin hoefde dus niet zwaar te onderhandelen met de moeders ), maar deze werden wel goed genomen en na afloop, was de stemming onder de douche opperbest, want de trainings- en kleedkamergenoten van de E4 hadden ook hun wedstrijd glansrijk gewonnen (6-0).
Jongens, ga zo door, in de trainingen en wedstrijden! Vandaag goed gevoetbald met super goede inzet en combinatievoetbal. We klimmen omhoog, in alle opzichten!
Edwin