EVC Edamse Voetbal Club
Het zou nog wel eens een zware wedstrijd kunnen worden voor de “Vrienden van de Zondag 3 min 1”. Onze kilometervreter, Toon “tyfoon”, stond op de lange latten samen met de enige spits in onze selectie die de honderd meter binnen de minuut aflegt. Ook Eelco ”de zaag” Rossenaar moest verstek laten gaan vanwege duistere praktijken. Zelfs leider/coach/spelverdeler/invalscheids Erwin Rossenaar kon er niet bij zijn. Hij was vandaag de smaakmaker bij de veteranen en speelde sinds lange tijd weer eens een hele wedstrijd na langdurig blessureleed. Er waren wat hulptroepen ingeschakeld waarvan de rapste helaas ook verstek moest laten gaan vanwege de griep.
Met 12 dappere strijders, waarbij Giel op eigen verzoek startte als grensrechter, begonnen we aan deze zware pot. Na een royale 6 minuten warming-up begonnen we wat slapjes. Een opnieuw piepjonge tegenstander en een loodzwaar veld bracht in de openingsfase weinig hoop. Het was eigenlijk alleen tegenhouden en hopen op betere tijden. Zo gaandeweg de eerste helft kregen we iets meer controle. Maar zoals gezegd ontbrak het EVC vandaag aan de nodige snelheid om echt gevaarlijk te worden. De gelegenheidsachterhoede met Marco en Michael in het centrum stond eigenlijk prima. Op de flanken geassisteerd door Jeffrey en Tom Turbo. En wanneer er een bal doorkwam dan stond Jeroen Maat op zijn post. Zo haalde Jeroen een klein kwartier voor rust een bijzondere knappe bal stijlvol uit de bovenhoek. En ook de overige pogingen van afstand waren allemaal een prooi voor Jeroen.
De tegenstander was dusdanig onder de indruk van onze weerstand dat ze allerlei trucs uit de hoge hoed toverde. Nadat ze in de eerste helft met een stevige bries in de rug speelde werd er na de rust spontaan van speelveld gewisseld. Geen overbodige luxe aangezien het veld van de eerste helft was veranderd in een veld dat leek op het terrein van de zwarte cross… Helaas voor EVC hield dit wel in dat wij weinig voordeel hadden van de wind in de 2e helft. Waar de doelkansen in de eerste helft schaars waren werd dat in de 2e helft wel anders. Binnen 20 minuten stond het 2-0 voor Zouaven. Eerst scoorde de zeer rappe en behendige nr 8 bijzonder fraai de 1-0. En binnen 3 minuten stond het ook 2-0 na een slippertje achterin. Nog steeds hadden we moeite om gevaarlijk door te komen al werd er hard gewerkt. Totdat Marco de wat knullig ogende doelman eens besloot te proberen. Bij onze corners kwam hij nou namelijk niet echt bepaald over als zeer bekwaam. En bij de eerste echte test zakte hij dan ook volledig door het ijs. De mooie prima vrije trap plofte langs de grabbelende handen in de verre hoek. 2-1. Daniël werd vervangen door Giel en die gaf al snel zijn visitekaartje af. Bij opnieuw een vrije trap van Marco ging iedereen onder de bal door. Giel was zeer attent en kopte simpel de 2-2 binnen bij de 2e paal. Binnen de minuut had de smaakmaker van de thuisploeg echter de 3-2 al weer binnen geknald. We toonden opnieuw veerkracht door vlak voor tijd op 3-3 te komen. Patrick kopte een rebound over de Bruce Grobbelaar van Grootebroek heen, nadat hij opnieuw een bal paniekerig wegbokste. Helaas mochten we opnieuw niet lang genieten van deze gelijke stand. Want vrij snel hierna scoorde Zouaven opnieuw en werd de eindstand op 4-3 bepaald. De aftrap hoefde niet eens meer te worden genomen van de uitstekend leidende arbiter. En zo kwam er een eind aan een goede reeks resultaten.
Met 2 thuiswedstrijden in het verschiet en wat bredere spelersgroep, zijn de vooruitzichten gewoon goed op een fraaie 2e seizoenshelft.
Leider 2.0