De EVC Cmeiden bekeren verder.

OP 13 december om half elf moest op het D veld bij EVC de MC3 van WSV’30 verslagen worden om een bekerronde verder te komen. Nu klinkt het oneerlijker dan het is MC1 tegen MC3; de dames van WSV’30 hebben in een vergelijkbare competitie het namelijk net zo goed gedaan als de evc dames. Beiden hebben de najaars-competitie met 8 gewonnen partijen, 1 gelijkspel en 2 verloren potjes beëindigd. De partijen bleken op het veld ook zeer gelijkwaardig, met snelle buiten spelers en verdedigers die alles op alles moesten zetten om de doortocht van deze dames te voorkomen.
Elise had het grootste talent van WSV te verdedigen. Een kleine maar watervlugge speelster. Maar op de 3-4 X na dat ze Elise te slim afwas, wist onze linksback met genadeloos maar fair hard werk deze kleine opdonder, al dan net met behulp van Roos, onschadelijk te maken. Ja ook onze laatste vrouw “Roos” was van onschatbare waarde vandaag. Foutloos werd elke doorgeschoten bal uit de verdediging geroeid. Uit de MD1 hadden we, om de zieke Bobby te vervangen, Fenna ingehuurd. Zij wist de keren dat het kleine spitsje door de verdediging sprintte door goed uit haar doel komen en zich voor de speelster en de bal te werpen de het doel schoon te houden.
Het is toch geweldig te zien wat er achter onze mc-meiden zich ontwikkeld bij de d en e meiden van EVC. Ik denk dat ook Nick Foley trots is als hij leest hoe goed een van de keepers die hij traint het doen.
Toch zou WSV een voorsprong nemen. Een kleine domper en een te voorkomen doelpunt. Het was te rommelig voor ons doel. En weer een staaltje comedykapers. Door een woud van benen werd de bal ingeschoten onzichtbaar voor de keeper belandde de bal bij Nora. Die in volledige verstandsverbijstering naar de bal bukte om deze met haar handen op te pakken. Gelukkig rolde de bal onder haar handen door door de benen het doel in; ze had beter haar benen kunnen sluiten, maar goed. De lach om het ongeloof van haar keuze klonk nog door toen de aftrap al weer was genomen. EVC kreeg natuurlijk via haar spitsen van het moment (Kim B, Sam, & Annicka) gesteund door het middenveld bestaande uit: de foutloos spelende Femke, de nog een beetje met griep kampende Nina en Daphne de nodige kansen, maar wist ze voor het doel niet in doelpunten om te zetten. Totdat…. Ja daar was ze weer.. Nina een combinatie met Annemijn (net ingevallen voor Annicka) aanging, nog een en toen de laatste vouw uitspeelde even links om de keeper heen liep en met “Rechts” in tikte.
Voor WSV werd het de lastiger om door te breken deze eerste helft, ook omdat ik Britt nog niet heb genoemd. Met Britt als voorstopper kan Roos haar taak als laatste vrouw goed uitvoeren, omdat het voor de middelste spits niet fijn is om door Britt gedekt te worden; je komt er niet makkelijk langs en als het op vechtlust aankomt sta je direct 2-0 achter. Met de wissel van Annemijn voor Annicka was ook Kim U voor Daphne gewisseld. En dat stemt gelukkig, omdat Kim een week of 3 afwezig was vanwege een blessure aan de enkel en zal na de winterstop weer onbetwist haar rol op het middenveld gaan nemen, voor nu was het een zeer goede invalbeurt en zeer goed te noemen gezien de lange afwezigheid.
De tweede helft was gelijk aan de eerste met dien verstande dat WSV niet echt meer gevaarlijk werd. Nou een corner of 3 gaven we weg en.. nou vooruit die verrekte rechtsbuiten liep een keer op Fenna af. Echter op het moment van schieten stonden Roos, Britt en Fenna in de weg om het schot in een corner om te zetten; onconventioneel en waar ze opeens vandaan kwamen; geen idee. Geen doelpunt en dat is wat telt op zo’n moment.
Aan de overkant waren de zorgen groter als Kim B of Sam of Annemijn aan kwamen stormen. Hierbij hadden Kim B en Sam de Pech de bal vaak iets te ver voor hun uit te trappen waardoor de keeper net iets eerder bij de bal was. Annemijn wist nog wel tot een voorzet te komen als ze naar voren ging met de bal aan de voet echter bleek dan Kim B net niet goed te staan of niet snel genoeg te handelen, waardoor het geen doelpunt werd. Verder kan Annemijn nog effectiever worden als zij zich niet door het toeval laat leiden dat de bal in haar richting komt, maar dat zij er echt om gaat vragen en wijst waar ze de bal het liefst wil hebben. Het zal voor onze grootste meiden een geval van de wet van de remmende voorsprong zijn; Werk voor de voorjaars-competietie.
Een andere actie van Annemijn leidde een corner in… Rolph zie jij het, wat bedoelt de scheids?… oh een doeltrap. Hé hij geeft een penalty.” Verwarring alom. Wat bleek Annemijn werd en haar actie niet van de bal gelopen, maar gehaakt en geduwd. Menig scheidsrechter zou geen penalty hebben gegeven, maar de heer Kuipers durfde zich te laten gelden in deze. Nu ben ik als trainer van mening dat hoe onterecht een penalty ook gegeven mag zijn, hij moet er wel in. Dit deed Daphne dan ook feilloos, half hoog en hard in het linker zijnet. Knappe keeper die hem dan nog heeft. 2-1. Met nog wat billenknijpen achter in 2-3 keer wisten we ze op hun helft te houden. Alleen bleek Nina het laatste kwartier door haar hoefjes te zakken (de griep denk ik). Daphne werd gevraagd om Nina op het middenveld te assisteren, Sam in Kim B moesten maar even als twee spitsen spelen en de moe gestreden Nora Kramer die de gehele wedstrijd haar directe tegenstander zo onschadelijk mogelijk had gemaakt, maar ook leek te barsten, werd vervangen door Annemijn, die haar snelheid mocht inzetten om ons doel schoon te houden. En zo werd het moment dat werd afgefloten met gejuich en opluchting ontvangen.
En werd het nog lang gezellig in de Kantine omdat onze meiden en de leiding nog de gehele middag uitblonken in het bakken van patat, frikadellen en kroketten en schenken van koffie.