EVC Edamse Voetbal Club
Hoewel er vorige week nogal wat discussie was over het weertype, was er deze week snel consensus onder de trouwe supportersschare. Het betrof ‘droge koude’ gecombineerd met een snijdende Oostenwind. Hoewel naar verluid de befaamde winter van ’63 veeel kouder was, vonden sommige omstanders het vandaag koud genoeg om bij iedere gelegenheid de kantine op te zoeken. De kids zelf echter leken van al die kou geen last te hebben. In tenue en met opgestroopte mouwen werd aangevangen met de wedstrijd tegen hekkensluiter Monnickendam.
Jullie aller stukjesschrijver was blij zijn geautomatiseerde systeem reeds ingesteld te hebben, want na de aftrapt duurde het maar 20 seconden voordat de eerste bal tegen de touwen lag. Je had het als toeschouwer zo maar eens kunnen missen. Als ik het me goed herinner, ging het als volgt. De aftrap werd genomen en het in een 4-4-2 opgestelde EVC rukte op richting de achterhoede van Monnickendam. Jeffrey Karstens combineerde slim met Twan Dijkhuizen welke schoot en scoorde, waarmee de score werd geopend. Langs de kant vroeg men zich af hoe de tegenstander zich zou herstellen van zo’n klap, maar Monnickendam hield zich prima staande. Hoewel EVC zeker de bovenliggende partij was, werd het verre van een doelpuntenregen. Coach Rob Bakker besloot daarop de opstelling iets te wijzigen en 4-3-3 te gaan spelen met twee buitenspelers en Jeffrey Karstens als spits. Hoewel EVC daardoor meer grip kreeg op de wedstrijd, was het aantal doelpunten nog altijd beperkt. Even later was het een ‘voorschot’ (combinatie van voorzet en schot op doel) van Nourdin Rezzak waardoor de stand eindelijk op 0-2 kwam. De bal die onder de keeper door ging en tergend langzaam over de achterlijn rolde, zag er zeker niet overtuigend uit, maar ook deze doelpunten tellen.
De rust was voor het toegestroomde publiek een welkome kans om zich te verwarmen in het clubhuis van Monnickendam. De kantine was gezellig, warm en schoon, wat van de kleedkamers van Monnickendam niet gezegd kon worden. Er werd zelfs unaniem besloten om niet te douchen na de wedstrijd, omdat Rob de Geus met de blauwe lamp viezigheid had gevonden welke als ‘niet gezond’ waren bestempeld voor kindertjes op deze leeftijd.
De tweede helft voetbalde we de andere kant op (ik schrijf dit onnodige ‘feit dat waar is’ even op omdat de wedstrijd weliswaar vermakelijk was, maar het de toeschouwers niet aan het hek gekluisterd liet). De kansen waren vooral voor EVC, maar er werd maar niet gescoord. Tot het moment waarop de keeper van Monnickendam wederom niet klemvast was en Jeffrey van die situatie wist te profiteren en de bal achter de keeper wist te werken. De vraag is of dit geheel reglementair was en de keeper de hand niet op de bal had toen Jeffrey de bal het doel in werkte. Volgens de schrijver van dit stukje is het tegenwoordig niet meer zo dat de keeper de bal klemvast moet hebben, maar is een hand op de bal genoeg om de goal af te keuren. Maar goed, de 0-3 stond op het scoreboard, verblijdde en verwarmde de toeschouwers toen er zich iets vreemds op het veld voltrok……
Ons aller Colin Hetjes wilde zijn schoentje zetten, tenminste zo leek het. Hij spoedde zich met 1 voetbalschoen in de hand en de andere aan de voet, met bal en al naar het strafschopgebied van de tegenstander. Blijkbaar was dat de plek waar de schoen moest worden gezet en de liedjes moesten worden gezongen. De rest van het team was ook de schoenen al aan het uittrekken om zijn voorbeeld te volgen, toen bleek dat het in het geheel geen Sinterklaas actie betrof, maar een onfortuinlijk toeval. Colin was net zijn schoen kwijt toen hij werd aangespeeld en besloot zijn actie dan maar met 1 geschoeide voet uit te voeren. Dit intermezzo leidde helaas tot niets.
Dan de mooiste aanval van de wedstrijd. Het betrof een wonderschone combinatie van Joel van der Vlies, Waleed ait Abdellah en Jeffrey die de 0-4 op het scoreboard bracht. Simpel werd de bal van voet tot voet gespeeld, waarna werd gescoord. Jaaa SIMPEL, want dat vergeten de mannen nog wel eens….MOEILIJK is natuurlijk veeeeel leuker. De schitterende combinatie bepaalde de eindstand. Hoewel. In een achterbankgesprek, waarin werd nagepraat over de wedstrijd werd door Bas Nieuweboer opgemerkt dat zijn ingekrulde corner volgens hem toch echt achter de doellijn verdween. Afijn, een eindstand van 0-4, de derde plaats in de competitie en nog 1 wedstrijd te gaan voor de winterstop tegen Zwaluwen. Succes volgende week!