Purmerland JO12-1 – EVC JO12-1 (2-1, rust) 2-1 voor Purmerland JO12-1
(30-11-2019, 5e competitiewedstrijd voorjaarscompetitie, seizoen 2019-2020)
Eind november en alweer de laatste wedstrijd van de najaarscompetitie … voetballers horen te voetballen dus, KNVB, stel een programma vast! Datr kan niet moeilijk zijn. Nu moeten de vrijwilligers zelf weer in de slag om wedstrijden te organiseren …….. Maar goed, de situatie ligt er. En daar moeten we mee om gaan.
Op een magistraal mooie zaterdagochtend reed EVC JO12-1 naar het landelijke Purmerland. Het contrast tussen de blokkenbouw van de Weidevenne en het prachtige polderlandschap net ten zuiden daarvan, was groter dan de Grand Canyon. Het was een zonovergoten, ijsfrisse ochtend, zo één waarvan je wilt dat die blijft voortduren. Maar veel tijd om de natuur in al zijn grootsheid te aanschouwen, hadden we niet: voetballen was de leus en winnen het devies! Een zege op Purmerland was verplicht en vervolgens was het 15 minuten wachten op – hopelijk – puntenverlies van Volendam bij Fortuna Wormerveer. Als dat scenario zich voltrok dan was EVC kampioen. Zover was het echter nog niet. De coaches Caspar Keuss, Dennis van Montfort en Jan van de Nes gaven de gekende instructies aan, met de nadruk op de gedrevenheid, durf, voetballen met verstand en de alertheid bij de omschakeling bij balverovering en –verlies. Daar kwam nu bij het rekening houden met het gladde veld en de laagstaande zon die het onderscheiden van de spelers heel moeilijk maakte.
EVC was compleet en dus stuurde de begeleiding de volgende spelers het veld op: Yannick Alberts (k), Lucas Waals, Shane Heerland, Jim Spaargaren, Dapper Keuss, Hudhaifah Oukhanim, Lex van Montfort, Bjarne Schot, Jake Keizer en Anass Chemlali.
Roodgroen startte met de zon in het gezicht. Het eerste gevaar kwam van Jake die zijn schot door de keeper zag worden over getikt. Daarna bleek het gevaar voor EVC: Purmerland hanteerde de fast-break, met andere woorden, de nerazurri waren snel in de omschakeling. Dat hoefde op zich nog geen probleem te zijn maar dat werd het wel omdat de Edammers te gemakzuchtig waren in het terug verdedigen. Een counter over de middenas van het veld werd besloten met een lobje over de kansloze Yannick (1-0). In een volgende aanval waren de gastheren weer in overtal en die man-meer situatie buiten ze goed uit (2-0). EVC was van slag en wist de situatie niet om te draaien. Het viel wel aan was ook dreigend met schoten en kansen maar het toonde te weinig bereidheid om mee te verdedigen en te trachten de bal te veroveren. Gelukkig waren Yannick en de pas van griep herstelde Jim in goeden doen want anders had de score veel hoger opgelopen. Het praatje op het kwartier was helder als glas maar het kwam niet over al gaf Hudhaifah het goede voorbeeld door zich langs driehardnekkige tegenstanders te wurmen en de bal hard en hoog in het dak van het doel te schieten (2-1). Zou de aansluitingstreffer de wedstrijd doen kantelen? Dat moest dan in de tweede helft gebeuren. Tijdens de thee maakten de coaches nog eens duidelijk dat het er niet om ging om de oorzaak te leggen bij scheidsrechters, tegenpartij of bij andere omstandigheden maar dat de spelers de reden waarom het minder ging, bij zichzelf moesten zoeken. Na de pauze werd het spel en was de instelling beter en voetbalden de spelers beter vanuit hun positie maar het spel en met name de instelling was toch echt minder dan in alle eerdere wedstrijden. Het leek of enkele spelers het belang van de wedstrijd niet inzagen en deden ze dat wel dan konden ze het kennelijk niet opbrengen om er zelf hun hele ziel en zaligheid in te stoppen. EVC creëerde wel kansen en had ook moeten scoren maar aan de andere kant moest Yannick zich ook een paar keer strekken om meer onheil te voorkomen. Na 2×30 minuten floot de scheidsrechter voor het einde van de wedstrijd die Purmerland terecht won met 2-1. Volendam wist wel hoe het met een cruciale wedstrijd moest omgaan: de Wijdbroeken wonnen met 2-6 en veroverden daarmee – terecht – de titel. Gefeliciteerd, Volendam!
EVC speelde dus de minste wedstrijd van het seizoen. Na elf goed tot zeer goede wedstrijden was het nu echt minder. Dat kan gebeuren. Jammer genoeg was het juist in een heel belangrijke wedstrijd. Het is echter een utopie dat 11-jarigen elke wedstrijd goed spelen en altijd de juiste instelling tonen. Ook volwassenen en spelers op topniveau zijn niet altijd hetzelfde. Maar, Mannen, laten we proberen om steeds meer wedstrijden (én trainingen) met een goede instelling te spelen! Twee spelers lieten ook vandaag zien dat zij echt 100% gemotiveerd waren: Yannick met zijn reddingen en zijn opbouwende kwaliteiten en de onverzettelijke Jim die ondanks een net teruggedrongen griepaanval perse toch wilde voetballen en zijn maatjes wilde bijstaan! Grote klasse, Mannen!
Komende zaterdag staat er een training op het programma en zaterdag 14 december voetballen we tegen EVC JO13-1 (wellicht gemixt).
Heel veel succes én … wees en blijf scherp!!!
Jan van de Nes
Check Also
Hitchcock heerst! EVC JO12-1 wint van concurrent Westfriezen JO12-1 met 5-4 na heroïsche strijd!
EVC JO12-1 – Westfriezen JO12-1 (3-3, rust) 5-4 voor EVC JO12-1 (23-11-2019, 4e competitiewedstrijd voorjaarscompetitie, …