EVC Edamse Voetbal Club
Op papier een kansloze missie: de soevereine koploper BOL (48 punten) tegen lantaarndrager EVC-2 (12 punten). Helemaal omdat EVC met elf spelers – zonder wissels dus – vertrok. Negen van die elf speelden een week of zes geleden nog in de JO19-1, maar door spelerstekorten in het tweede werden zij van eerstejaars A-junior plots senior. John was geblesseerd (operatieve verwijdering van botschroeven) en Eric deed met het eerste mee. John ging wel mee naar Broek op Langedijk (klasse, John) en was daardoor getuige van een spectaculaire wedstrijd. Coach Marco was verhinderd en zijn plaats werd ingenomen door Theo, die de jongens vooraf goed technisch instrueerde en vertelde dat wellicht geprofiteerd kon worden van onderschatting door de tegenstander. Daar leek het bij aanvang van de wedstrijd inderdaad op, want de spelers van BOL deden nogal lacherig toen ze die jonge broekkies (gemiddelde leeftijd 18,3) op het veld zagen staan. Waren dat geen A-junioren?, vroeg de BOL-aanvoerder terecht aan ondergetekende. Inderdaad, op Frank en Kyle na, en bovendien eerstejaars A-junioren.
BOL opende de score in de 10e minuut na een vlot lopende combinatie op het middenveld. Duidelijk was echter, dat EVC na een wat onwennig begin, goed partij bood, met name door fysiek spel (duelkracht) van Rowan, Jan en Frank. Kike speelde goed op links en stoomde twee keer naar de achterlijn vanwaar hij de bal hard in de korte hoek schoot. De keeper pareerde de ballen met moeite. Klaus, die met de punt naar voren speelde, onderschepte een verkeerd ingespeelde bal, dribbelde in hoog tempo naar het doel, schoot op de paal en wist de rebound puur op (wils)kracht binnen te schuiven: 1-1! EVC ging beter draaien en nadat Aaron in het strafschopgebied gevloerd was, kreeg EVC een penalty, die Kyle niet wist te benutten. Meteen daarna kreeg BOL een strafschop cadeau nadat Rowan – die samen met Emiel een ijzersterk duo vormde in het centrum van de verdediging – de bal bij de tegenstander wegtikte (die daardoor de bal finaal miste en viel). De keeper van BOL schoot de bal, na wat slim intimiderend gedrag van Sjors, naast het doel. Toch kwam BOL op voorsprong, maar meteen daarna kreeg Aaron het op zijn heupen. Hij veroverde de bal op het middenveld, spurtte als een Daphne Schipper naar het doel, passeerde daarbij twee, drie man en schoot de bal loepzuiver met links in de hoek. 2-2! Het is de slimheid waarmee hij het doet. De ongrijpbaarheid. Een genot voor de voetballiefhebber.
Na rust was het opnieuw Aaron die drie verdedigers van BOL de hielen liet zien en EVC met een droge knal op voorsprong bracht. Lang bleef het 2-3. EVC hield stand tegen een verwoed aanvallend BOL, zeker ook door knap keeperswerk van Sjors. Omdat BOL vol op de aanval ging spelen, kreeg EVC voorin ruimte en een aantal grote kansen (Kike, Frank, Quino). Een stunt hing in de lucht, maar tien seconden (!) voor tijd viel toch de gelijkmaker.
Jongens, heel goed gespeeld (werkelijk niemand uitgezonderd), met name ook doordat iedereen keihard werkte en zich aan zijn taak hield. Dit niveau volhouden en EVC 2 verlaat de laatste pek.
Dick