De ‘vrienden van de Zondag 3 min 1’ zijn in Ilpendam tegen een nederlaag aangelopen. Na een 0-0 ruststand was de uitslag 2-1. Die nederlaag was onverdiend, want wij hadden in de eerste helft genoeg mogelijkheden om Ilpendam op een overbrugbare achterstand te zetten. Helaas waren de mooiste kansen vandaag niet aan ons besteed. Doelman Werner Wijsman had na alle trainingsarbeid bij Edwin Zoetebier last van zijn rug gekregen en zo nam spits Jeffrey Kemper na 16 jaar weer eens tussen de palen plaats. Dat ging prima, want de enige (!) kans van Ilpendam in de eerste helft werd door Jeffrey bekwaam ongedaan gemaakt. Voor de rest was het EVC wat de klok sloeg in de eerste helft. Ilpendam, met voormalig ZOB-doelman Erik Slaaf niet op de app maar wel in de spits, kwam er niet aan te pas en beperkte zich tot verdedigen. Regelmatig kwamen wij in het strafschopgebied, maar wellicht moeten we toch weer eens gaan afwerken tijdens de training. De mooiste kansen waren niet aan ons besteed of de doelman van Ilpendam zat in de weg. Zo tikte hij een inzet van Thom Fanger, die vandaag zijn geblesseerde broer Alec verving, op miraculeuze wijze uit de bovenhoek. Op de inzet van Dillion Broekman was hij kansloos, maar dat doelpunt telde niet omdat de scheidsrechter een overtreding van Dillion had gezien. Zo bleef de stand bij rust 0-0.
In de tweede helft nam Hans Uijlenhoed, doorgereden na zijn wedstrijd bij de Veteranen 45+, de plaats in van Jeffrey in het doel en al na 2 minuten maakte hij zich bijna onsterfelijk. Hans ging bij een inzet naar de hoek, pakte de bal en gooide deze zo voor de voeten van Slaaf die de bal voor een leeg doel vervolgens op de binnenkant van de paal schoot. Daar kwamen wij goed weg. Ilpendam, wat gewoon een prima tegenstander is, had de zaakjes beter voor elkaar en wij speelden wat minder. Na een kwartier kreeg onze tegenstander een strafschop toen Eelco Rossenaar in het strafschopgebied een sliding inzette. Het maakt niet meer uit of je wel of niet de bal speelt. Een flinke schreeuw en een scheids van de club is in zo’n geval een garantie voor een strafschop. Hans was kansloos en zo was het 1-0. Daarna kregen wij toch hele goede mogelijkheden op de 1-1. Marco Kassteen verscheen vogeltje vrij voor de doelman die zijn inzet wist te stoppen. Een schot van Thom ging via de binnenkant van de paal bij de andere paal het doel weer uit en een vrije trap van specialist Giel Oudejans telden wij al. Helaas voorkwam de doelman met een weergaloze redding de gelijkmaker. Uit de counter viel vervolgens de 2-0. EVC ging nu alles of niets spelen en voorstopper Gerro Sanders werd richting spits gedirigeerd. En Mike Onsia, van alle 450 voetballende leden vermoedelijk de beste EVC-speler, kun je achterin nog steeds 1 tegen 1 laten spelen. Met nog een paar minuten op de klok leek deze strategie zijn vruchten af te werken toen Giel een voorzet van Thom zeer fraai binnen kopte, 2-1. Helaas was de resterende tijd te kort om nog een gelijk spel uit het vuur te slepen. Na afloop trakteerde Marco in de gezellig Ilpendam-kantine vanwege zijn verjaardag en zo was het toch een prima zondag.
Volgende de eerste thuiswedstrijd van dit seizoen tegen koploper Zaanlandia. Het seizoen is nog te lang om nu al over aan- of afhaken te spreken, maar 3 punten zou lekker zijn.