EVC Edamse Voetbal Club
FC PURMEREND MO19-1 – EVC MO19-1 10-2 (5-0)
Omdat Marken uit de competitie is gehaald, Dindua vorige week tekort speelsters had en er deze zaterdag geen competitie was, zouden wij maar liefst drie weken achter elkaar geen wedstrijd spelen. Maar onze trainer kreeg een mail van de trainer van het een klasse hoger spelende FC Purmerend met daarin het aanbod om een oefenwedstrijd te spelen.
Maar het achttien koppen tellende EVC team bevat momenteel vier geblesseerden en vier speelsters hadden afbericht. Er werden drie invalsters gevonden en de tien overgebleven vaste speelsters waren ook niet allemaal even fit. Heeft het dan zin om te oefenen, vraag je jezelf af. Misschien wel, maar eigenlijk meer nee, zeker tegen een team dat op een hoger niveau uitkomt en bij voorbaat dus al te sterk is. Maar goed, afzeggen op het laatste moment zit niet in het karakter van de trainer, dus togen wij naar de Weidevenne.
Wij speelden op een zeer winderig kunstgrasveld en werden meteen onder druk gezet. Maar door sterk verdedigen van Kim Bakker, Iris Taam en invalsters Tessa de Jong en Melissa Sier bleven voorlopig de tegendoelpunten uit.
Middenvelders Nina de Groot, Faye Suurmond, Kim Uijlenhoed en Annemijn Westerneng liepen zich te pletter. Ze verdedigden mee en hadden waar mogelijk aanvallende impulsen, maar het was grotendeels vechten tegen de bierkaai tegen het zeer bewegelijke, individueel sterke en snel rondspelende Purmerender middenveld. Na een klein kwartier werd keepster Fenna Swier dan toch verslagen, 1-0. Toen leek het hek van de dam, maar EVC toonde veerkracht. Er werd zelfs een kans gecreёrd. Een individuele actie van Noah Suurmond leek een doelpunt op te leveren, maar werd ternauwernood tot corner verwerkt.
Ondertussen kampte Sam Hennis al snel met knieklachten en was niet meer instaat om vandaag het veld nog te betreden. Zij werd vervangen door invalster Paola van Daalen, die op het middenveld ging spelen en Annemijn doorschoof naar de voorhoede. De gastvrouwen bleven druk zetten en op een gegeven moment was er geen houden meer aan. De ruststand werd bepaald op 5-0, maar er moet wel bijgezegd worden dat hier ook enig geluk mee gepaard ging. Een zondagsschot met de wind eronder waaide in de kruising, bij het uitverdedigen caramboleerde de bal zo via een been het doel in en bij de laatste treffer kun je twijfelen of er niet voor een overtreding gefloten had moeten worden bij het stevig opzij zetten van Kim B.
In de rust vroegen wel vijf speelsters om een wissel, terwijl wij er maar één beschikbaar hadden. En dat was de later gearriveerde Nora Kramer. Het lot viel op Iris, die dus even rustig dacht te kunnen bijkomen in de dug-out. Nora werd echter ineens doodziek en kon bibberend van de koorts weer plaatsmaken voor Iris. Er kon dus niet doorgewisseld worden en moesten enkele speelsters op 80 of 90% het duel volmaken en daar profiteerde Purmerend volledig van. Toch was het begin van de tweede helft voor EVC. Een strakke voorzet van Noah kwam in de voeten van Annemijn. Ze draaide netjes om haar tegenstander heen en schoot gedecideerd de 5-1 in de touwen. En nadat Purmerend uitgelopen was naar 7-1 zetten onze meiden weer een goede aanval op, waarna opnieuw Annemijn, na wederom een voorzet van Noah, de 7-2 op het scorebord zette. Ditmaal een mooie boog over de keepster.
Het laatste kwartier ging eigenlijk helemaal nergens meer over en zo kon de thuisploeg nog drie maal scoren en de eindstand op 10-2 brengen.
Achteraf gezien had deze oefenpot dus misschien weinig zin, maar we hebben buiten zaken die verkeerd gingen ook goede dingen gezien en dat is mooi. Ook konden we constateren dat enkele speelsters dit niveau en de fysieke kracht aankunnen en dat de drie invalsters totaal geen verzwakking zijn voor ons team. Aan de duelkracht en de handelingssnelheid zal dus gewerkt moeten worden, want wij gaan volgend seizoen verder als VR1 team en dan moet er tegen fysiek sterke opponenten uit een ander vaatje getapt worden.
Rolph