Er zijn wel eens van die dagen dat je uren kunt voetballen terwijl je weet dat je nooit gaat scoren. Afgelopen zondag was zo’n dag. De “vrienden van de Zondag 3 min 1” hadden zo’n 90% balbezit in de derby tegen Oosthuizen 2, maar verloor toch. Oosthuizen had aan een niet dichtklappende buitenspelval genoeg om de score te openen en deze voorsprong niet meer uit handen te geven.
Oosthuizen 2 was niet meer het team van ver voor de winterstop. De jeugdige betweters waren ingeruild voor de sympathieke senioren van het 3e team, dat was doorgeschoven. Bekend gevalletje tekort gemotiveerde selectiespelers bij de Kraaien. Op het zonovergoten, maar hobbelige D-veld, was lekker tikken lastig en daar moeten wij het toch van hebben. Oosthuizen hanteerde een hele andere tactiek; de lange bal richting de balvaardige spits die in menig eerste elftal niet zou misstaan. Jeffrey Kunst had zijn handen vol aan deze speler, maar echt gevaarlijk werd het voor het doel van broer Roy nooit. Die kreeg alleen lastig opstuitende terugspeelballen te verwerken. Toch werd het na een kwartier zomaar 0-1. Oosthuizen schakelde na een aanval van EVC razendsnel om en aan onze rechterkant fungeerde het op buitenspel spelen als een slecht werkende muizenval. Hij stond veel te lang open, klapte niet dicht en zo was Roy van dichtbij kansloos. Niets aan de hand, nog zo’n 75 minuten speeltijd op de klok. Er kwamen kansen voor EVC, maar alle schoten waren een prooi voor doelman Boor van Oosthuizen. De allergrootste kans was na een half uur voor Alec Fanger. Erwin Rossenaar nam een vrije trap, waarna de bal buiten bereik van de doelman via de binnenkant van de kruising het veld weer inkwam. Alec kwam inlopen en had de bal van een meter voor het inkoppen, maar de bal draaide en Alec kopte de bal zo in de handen van de op grond liggende doelman. De volgende doelpoging was geen kans. Marco Kassteen nam een hoekschop die door Patrick Sombroek bij de tweede paal met een schitterende halve omhaal onder de lat werd geschoten. Helaas stond op de lijn een Oosthuizen-speler die hem nog net wist weg te koppen, rust 0-0.
In de tweede helft was het eenrichtingsverkeer richting het doel van Oosthuizen en vertoefden er 21 spelers bijna continue op de helft van onze tegenstander die een speler of 8 rondom het eigen strafschopgebied hield. EVC deed alles goed, veel over de flanken en dan terugleggen. Of door het midden, bal vasthouden door spits Jeffrey Kemper, bijsluiten en schieten. Maar wat we ook deden of probeerden, altijd zat er wel een been tussen dat het schot blokte of de Oosthuizen-doelman was bij de les. Oosthuizen gokte op de counter, maar achterin stond het bij EVC wederom prima. Zo tikte de tijd weg en ging de wedstrijd met nog 5 minuten te gaan op slot. Oosthuizen counterde en de breedtebal halverwege onze helft kwam precies tegen de schoen van de mee terugsprintende Michael Onsia. Met een boog verdween de bal over de kansloze Roy, 0-2. EVC nam nu alles risico’s en achterin lag het open. Balverlies en een volgende counter betekende 0-3. In de laatste minuut redde Giel Oudejans de EVC-eer door een strafschop onberispelijke raak te schieten. Eindstand 1-3.
Volgende week naar Blokkers. De thuiswedstrijd van voor de winterstop, was een kopie van de wedstrijd van vandaag.