EVC Edamse Voetbal Club
Door het terugtrekken van een aantal teams spelen wij dit seizoen drie keer tegen dezelfde tegenstander. Vandaag stond voor de derde keer Hercules Zaandam 6 op het programma. Een tegenstander waar al met 7-0 en 4-0 van gewonnen was. Mag normaal geen probleem zijn, maar we speelden uit en de tegenstander dus thuis (wat wel eens in de bezetting kan schelen) en het aanvangstijdstip was 10 uur, kwart voor 9 vertrekken dus. En dat na “een avondje” van de stukjesschrijver. Dat deed denken aan menig zaterdagvond in de vorige eeuw, ergens midden jaren ’80, waar wij tot sluitingstijd in de Movies hingen. Een hele avond loerend naar het lager geleden jachtterrein in het midden, om daarna ons bij Baba vol te proppen met 2 grote shoarma (met saus, maar zonder gras) en zo rond half 4 beneveld in bed te rollen met een adem die het behang van de muur deed loskomen. Wekkertje op zondag om 8 uur, want 10 uur spelen met EVC 2 ergens in de polder en daarna nog even 80 km sturen om op de bank te zitten bij EVC 1.
Onder heerlijke omstandigheden werd er af getrapt, maar EVC was niet helemaal bij de les. Hercules wel, zij hielpen een paar goede kansen om zeep of vonden doelman Roy Bakker op hun weg die ons met fraaie reddingen op de been hield. Als we zo bleven spelen leek dit een moeilijke ochtend te gaan worden. Uit het niets kwamen wij toch op voorsprong toen de laatste man van Hercules in de opbouw onder druk werd gezet. Deze speelde iets te hard terug, waarna de doorschietende bal de onzekere doelman verraste, 0-1. Niet veel daarna ging de wedstrijd op slot. Martin Schilder kreeg uit een kortgenomen hoekschop de bal, kwam naar binnen en mikte de bal bij de 2e paal binnen, 0-2. Ook hier zag de doelman er niet helemaal goed uit, maar daar hadden wij geen boodschap aan. Wij stonden ondertussen een stuk beter opgesteld en Jeffrey Kemper had de 0-3 op zijn hoofd. Hij had een voorzet van Alec Fanger voor het inkoppen, maar kopte de bal van dichtbij recht in de handen van de doelman.
Na de rust kwam EVC niet meer in de problemen. Slechts eenmaal moest Roy zijn niet geringe kunsten vertonen en verder controleerden wij de wedstrijd zoals dat zo mooi heet. We verzuimden alleen om iets te doen met de zee van ruimte die de achterhoede van Hercules ons bood. Nick Kunst leek van dichtbij raak te koppen, maar ook nu ging de bal er niet. Zo kabbelde de wedstrijd naar het einde en bleef de stand 0-2. Volgende week vrij, daarna uit naar Wherevogels.