EVC B1 heeft vandaag met 2-2 gelijk gespeeld tegen KFC B2. Ook nu weer personele problemen. Geen Coen Smit, geen Huub van Maanen en geen Dave Goede. Gelukkig kon Emiel Claasen van de B2 mee doen en zo hadden we precies 11 spelers. Eigenlijk kan dit natuurlijk niet, maar het is vandaag de dag niet anders. KFC leek een bijeengeraapt team. Spelers werden van de tribune gehaald en anderen die aan kwamen lopen gingen op het laatste moment hun tas halen. EVC was de eerste helft veel beter, maar we verzuimden om KFC op grote achterstand te zetten. Het was Kyle Idsinga die al snel de 0-1 maakte uit een mooie steekpass van Daniël Kemper. Daarna waren we de bovenliggende partij en speelde het duel zich vooral op de helft van KFC af. Pech in de afronding, zo af en toe te slordig in balbezit en teveel pielen in de kleine ruimte. Dat alles zorgde ervoor dat we de voorsprong vergaten uit te bouwen. Brian Rossenaar was nog dicht bij een doelpunt, maar via de binnenkant van de kruising ging de bal het doel weer uit. Aan de andere kant voorkwam Remon Dil met een schitterende sliding de gelijkmaker. Rust 0-1 dus.
In de tweede helft was alles anders. Er verschenen bij KFC twee verse spelers in de voorhoede die fysiek en met snelheid enorm gevaarlijk waren. Zo werd het een hele andere wedstrijd. Ondanks dat wist Azeddine Sout met een schitterende actie de 0-2 op het scorebord te zetten en werd de 0-3 van Kyle wegens buitenspel terecht geannuleerd. Daarna viel de aansluitingstreffer. Teveel EVC-spelers in voorwaartse richting en de razendsnelle spits van KFC die de bal krijgt. Mitchell Rossenaar zette nog de achtervolging in, maar moest passen met een aanval van kramp. Alleen voor Rens van Dijk maakte de spits geen fout, 1-2. Hierna moest e.e.a. omgezet worden, omdat Mitchell niet fris meer was. Langs de lijn voelden wij de gelijkmaker al aankomen. KFC bleef wisselen en de 11 EVC-spelers zaten er redelijk doorheen in een wedstrijd die steeds venijniger werd. Met nog 10 minuten te spelen werd het dan ook 2-2. Daarna hadden wij alsnog de wedstrijd kunnen beslissen. Quino Idsinga ging alleen op de doelman af, omspeelde deze maar week daarna teveel uit naar buiten om nog te kunnen schieten. Daarna was het Mitchell die alleen op de doelman af kon gaan, maar ook hij moest teveel naar buiten. Met een 2-2 eindstand kon iedereen leven, maar we hadden het in de eerste helft af moeten maken. Emiel, hard gewerkt op de vreemde positie in de voorhoede. Niet je normale positie maar je inzet was prima en dat geldt verder voor het hele team want zonder wissels is het in deze sterke poule eigenlijk niet te doen.
Volgende week een verre uitwedstrijd naar Castricum voor de wedstrijd tegen Vitesse’22 B1. Veel succes!