De start was verzorgd met mooi combinatiespel van EVC en meteen al kansen om te scoren.
Echter deze ploeg heeft moeite om in het begin scherp te zijn in de afronding en lijdt vaak knullig balverlies in het begin van de wedstrijd, door elkaar te zacht in te spelen of door niet te kijken naar elkaar; het een en ander zou een messcherpe counter van de tegenpartij inluiden, waardoor onze laatste vrouw Roos één tegen één kwam te staan tegen de razendsnelle spits van Wherevogels en we heel snel 1-0 achterstonden. Identieke situatie nog geen 5 minuten later. 0-2
Maar goed EVC bleef netjes de bal rond spelen en kansen missen en counters moeten opvangen en het geluk hebben dat deze er niet in gingen. En eindelijk konden wij eens counteren met Annemijn op rechts (ongeveer op een kwart van de wedstrijd) en Annemijn ronde deze bal netjes buiten bereik van de keeper in het netje; 2-1. De 2-2 viel een paar minuten later: ‘n mooi geplaatste bal vanuit een overvol doelgebied van Annemijn in de linker onder hoek. En het was nog niet over.
Een keihard schot van Sam, die perfect werd gestopt door de kleine, maar niet minder dappere keeper van Wherevogels. Deze bal zou haar de tweede helft nog opbreken en dwingen tot een wissel.
In de rust moesten de trainers hun ongenoegen over het vertoonde spel voorin, laten blijken; niet scoren, dom balverlies, wat leidde tot gevaarlijke counters. Waardoor de keihard werkende verdediging werd geconfronteerd met een paar onmogelijke opdrachten.
Met de opdracht aan de aanvallers zich na balverlies meteen weer op de bal te storten gingen we voor de 2e helft het veld weer op.
Met minder balverlies en goed combinatiespel scoorde Kim Bakker één belangrijke hattrick. Alle 3 lekker met het linkerbeentje uitgehaald naar de rechter hoek. Keeper kansloos en 2-5. EVC ging lekkerder draaien, geen de counters tegen waren op twee vingers te tellen en niet meer zo gevaarlijk, omdat ook Bobby beter mee ging voetballen (als keeper). Na een voorzet van Annika zou Sam terug draaien naar de 16 meterlijn om de bal oppakken, maar ze besloot na het onder controle hebben van de bal vanuit de draai direct op doel te schieten: 2-6. Het toetje van deze morgen werd door Nina verzorgd met een prachtige solo van af zo’n meter of 35 van het vijandelijk doel en een schot van10-meter afstand. 2-7.
Het eerste kwartier was niet best. En een waarschuwing voor de betere ploegen die ons nog te wachten staan; want we zullen niet altijd de ruimte en tijd krijgen om zo terug te komen. Maar de tweede helft heeft iedereen weer een pluim verdient.
En nog mooier HBOK heeft Purmerland verslagen met 1-0
dus we staan er even goed voor gedeeld eerste; echter heeft HBOK één wedstrijd minder gespeeld. Zij zouden op 17 punten kunnen komen. Maar zou mijn oude trainer vroeger zeggen: “Die moeten ze dan eerst nog wel winnen”.