Kijkend naar de uitslag lijkt het dat EVC B1 een makkelijke overwinning heeft behaald in Hoorn op Always Forward B1, maar dat ligt toch iets anders. We begonnen al met wat opstartproblemen. Quino Idsinga meldde zich ’s morgens af met een hersenschudding na een valpartij en zo ging 1e jaars C1-speler Coen Prinsze mee, die al een hele wedstrijd in de benen had. Coen begon in de basis en speelde 80 minuten lang een degelijke wedstrijd als linksback. Prima gedaan Coen en dank voor je hulp. Sam Knook en Marc van der Naaten hadden al een wedstrijd in de B2 erop zitten en werden vanuit Wormer rechtstreeks ingevlogen. Zo hadden wij 13 spelers en dat is in de 1e klasse, waar je niet mag doorwisselen, nodig ook. Bij Always Forward was het wedstrijdschema uitgelopen en ruimte voor een normale warming-up was er niet. Beetje pielen op een wel heel klein stukje gras, dat was het dan.
Om 15.45, kwartiertje later dan gepland, begonnen wij aan de wedstrijd op het oude kunstgrasveld van Always Forward. Thuis hadden we nog met 11-0 gewonnen, maar toch is de ploeg uit Hoorn geen gemakkelijke tegenstander. Veel fysiek en best een aantal balvaardige spelers, met name in de voorhoede. Over ons eigen spel kunnen we kort zijn. We speelden zeker in de eerste helft onze minste wedstrijd van het seizoen, maar benutte vrijwel iedere kans. In de 8e minuut stuurde Coen met een mooie bal Eric Tol weg die rustig de doelman uitspeelde en de 0-1 binnen schoot. Hierna behoedde Mike van Wees ons met een prima redding voor de gelijkmaker na een zeldzaam slippertje van Casper de Vries. Vervolgens zagen we een situatie die we inmiddels al drie keer eerder hebben gezien. Een door Mitchell Rossenaar genomen achterbal werd door de helemaal vrijstaande Aaron Lacunes opgepikt en hij kon zo doorlopen richting doel. Maar ook nu vlagde de grensrechter weer voor buitenspel en ook nu nam de scheidsrechter het signaal direct over, om daarna te beseffen dat hij ten onrechte had gefloten. Gelukkig viel daarna alsnog het doelpunt toen EVC een vrije trap mocht nemen. Brian Rossenaar wachtte het fluitsignaal niet af, maart stuurde direct Daniël Kemper diep. Ook hij maakte alleen voor de doelman geen fout, 0-2. Nog geen 5 minuten later was het weer raak. Aaron speelde de bal breed op de vrijstaande Azeddine Sout die in de verre hoek raakschoot, 0-3. Always Forward deed vanaf de aftrap iets terug en zo ging we met 1-3 de rust in.
EVC kwam de tweede helft wat beter voor de dag en Daniël had direct kunnen scoren. Van dichtbij ging zijn inzet net naast. Die misser maakte hij een paar minuten later goed, toen hij een vrije trap vanaf de rand van het strafschopgebied fraai binnen schoot 1-4. De wedstrijd werd ondertussen steeds felller. Dat kwam mede door veel te makkelijk fluiten van de scheidsrechter die veelal in de middencirkel liep en overtredingen over het hoofd zag. Met name Aaron moest het een aantal keren ontgelden en ook de handsbal van de doelman buiten zijn strafschopgebied met een EVC-er die zo kon doorlopen werd niet gezien. Ondertussen waren Sam en Marc ook ingevallen en de laatste gaf direct zijn visitekaartje af. Eric stuurde Marc weg die een onbesuisde tackle (gevalletje noodrem) nog net wist te ontwijken en in de lange hoek raak schoot, 1-5. Forward kreeg ook nog een goede kans, maar van dichtbij ging de bal hoog over. In de stand kwam geen verandering meer en zo konden we weer 3 punten bijschrijven.
Volgende week zijn we vrij (Pasen) en daarna wacht ons de hele top 4 van de stand, te beginnen met de thuiswedstrijd tegen koploper RKAV Volendam B2. Alvast veel succes!