EVC Edamse Voetbal Club
Met een 1-0 nederlaag tegen VIOS-W B1 heeft EVC B1 de eerste seizoenshelft afgesloten. Op voorhand ging dit een lastige wedstrijd worden. Brian Rossenaar natuurlijk geblesseerd (enkel in het gips) en daar kwam Casper Vries met een gekneusde ruggenwervel (vorige week opgelopen) nog eens bij. Wellicht kon Azeddine Sout na een maand blessureleed weer spelen, dat zouden we tijdens de warming-up bekijken. Om toch tot 13 spelers te komen gingen Alvar van de Spek, Jan van Straaten en Sam Knook van de B2 mee. Bij aankomst in Warmenhuizen keken we met verbazing naar het hoofdveld. Een weiland van klei waar een koe nog een hernia oploopt. Eigenlijk een voetbalvereniging onwaardig. De gestaag vallende regen deed het veld ook geen goed, het werd tijdens de wedstrijd steeds gladder.
VIOS-W en EVC (beide 25 punten) strijden achter Volendam B2 om de 2e plaats in deze leuke 1e klasse. Op voorhand dus een mooi duel. Al snel in de wedstrijd bleek dat VIOS-W een prima team had, met een speler op het middenveld die al eens heeft meegedaan in het 1e (zondag 3e klasse). Nu stond deze speler tegenover Daniël Kemper en die is het hele seizoen al in vorm. Omdat rondspelen op het veld onmogelijk was kozen we vandaag voor een andere taktiek. Lang spelen op de spitsen en dan proberen snel aan te sluiten. Bovendien hebben we met Aaron Lacunes en Azeddine (die fit leek) natuurlijk twee spelers voorin die uit het niets een goal kunnen maken. Dus hopen dat de bal een keer goed valt en zorgen dat we zelf geen goal tegen krijgen. Zeker in de eerste helft pakte dit goed uit. VIOS-W was wel de bovenliggende partij, maar verdedigend stond EVC als team goed en we gaven amper iets weg. Onze tegenstander had veel lange jongens, dus de hoekschoppen waren wel gevaarlijk. De grootste kans in de eerste helft was echter voor EVC. Aaron en Azeddine speelden een 2 tegen 2 goed uit en Azeddine verscheen vanaf rechts alleen voor de doelman. De lange hoek leek vrij, maar Azeddine koos voor hoog en zag zijn inzet gestopt door de keeper. Vlak voor rust was het nog even alle hens aan dek voor EVC, maar gelukkig werd de bal uit een hoekschop nog net op tijd weggewerkt. Terwijl de slotminuut al liep was daar de volgende domper. Aaron verdraaide zijn knie en kon niet meer verder.
Tja, het houdt een keer op. Je hebt namelijk wel wat spelers nodig die een man kunnen uitspelen of een actie kunnen maken. Anders kom je nooit bij het doel van de tegenstander. Het werd in de tweede helft dan ook vooral tegenhouden en gokken op een gelijkspel. Helaas werd het na 10 minuten 1-0 voor VIOS-W, toen een hoekschop bij de tweede paal werd binnengekopt. EVC probeerde het nog wel, maar kwam mankracht en snelheid tekort om het de achterhoede van onze tegenstander ook maar enigszins moeilijk te maken. Met dank aan onze uitblinkende doelman Mike van Wees, het harde werken van het hele team en het laconieke afrondwerk van VIOS-W wist onze tegenstander niet meer te scoren. In de laatste minuut sloeg zowaar de paniek toe bij de thuisploeg en leek de bal nog goed te vallen voor EVC, maar een onverdiend puntje zat er niet meer in. Jammer, maar de inzet was meer dan prima. De winterstop komt in ieder geval als geroepen, zo kunnen de blessuregevallen weer herstellen. En daar kwam Eric Tol ook nog eens want hij ging na de wedstrijd naar het ziekenhuis, waar zijn nier gekneusd bleek te zijn. Gevolg van een flinke botsing met een tegenstander.
Ondanks deze nederlaag kunnen we terugkijken op een prima eerste seizoenshelft die we afsluiten met een mooie 3e plaats. Van de 17 wedstrijden (competitie, beker, oefen), gingen er slechts 3 verloren en werden er 2 gelijk gespeeld. De overige 12 duels leverde een overwinning op. En dat is knap want we doen het met een hele smalle groep spelers, eigenlijk te smal voor dit niveau.